Volle maan.
Gevolg: slapeloze nacht.
Vier uur wakker.
Nog wat gedraaid tot half zes.
Eens op het terras gaan kijken naar de volle maan.
Schoon!
Manlief gepord: nu we zo vroeg wakker zijn kunnen we wel eens op het strand naar de zonsopgang gaan kijken. En zien we hem daar niet, dan kan ik misschien wat ‘blauw uurtje’ foto’s maken.
Kwart voor acht stonden we op het strand en kwamen tot de conclusie dat we hier de zonsopgang niet zouden zien. Maar wel veel blauw.
Boven op de berg moesten we zijn, op de Calanova Golf waar we vier jaar geleden logeerden. Daar zagen we vanop ons terras de zon opkomen.
Et voilà!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten