Herfst in Zuid-Spanje
Zevenentwintig graden was het toen we donderdag 31 oktober op de middag de sleutel van ons vakantieverblijf voor de laatste keer omdraaiden.
Voor het derde jaar op rij - sinds mijn pensioen - brengen we de maand oktober in Spanje door. Voor mij de beste periode om naar de Spaanse zuidelijke costa's af te reizen. Nog lekker warm maar niet meer té, nog wat toeristen en vertier zonder de grote drukte van de zomer. Dit jaar hebben we bijzonder mooi weer gehad. Op drie weken tijd één uurtje regen en die viel dan ook nog 's nachts. Met bakken uit de hemel. Dat dan weer wel.
Hoe zalig is het niet om zowel 's morgens, 's middags als (meestal) 's avonds nog buiten te kunnen eten. Op restaurant of op een van de terrassen van ons prachtig appartement.
 |
| Los Cortijos, La Cala Hill Club |
Want wat hadden we het getroffen met 'onze' penthouse in La Cala de Mijas! Ruim, zonnig, met alle mogelijke luxe, rustig gelegen hoog op de berg met prachtige uitzichten over het golfterrein, de zee en de bergen. Op heldere dagen konden we zelfs de besneeuwde toppen van de Sierra Nevada zien.
Omdat het niet onze eerste keer aan de Costa del Sol was, was ook dit weer grotendeels een trip down memory lane, al hebben we toch nog wat nieuwe plaatsen ontdekt. Aangezien ik geen 'zittend gat' heb, hebben we - zoals gewoonlijk - veel uitstapjes gemaakt met onze gehuurde Fiat 500: naar verschillende pueblos blancos, naar Estepona met zijn zeer mooi historisch centrum, een paar keer naar Málaga (om te fietsen onder andere), naar Marbella en Puerto Banus met zijn chique mensen en dure jachten, naar het smurfendorp Júzcar waar alle huizen blauw geschilderd zijn, en naar Ronda.
 |
| Málaga en Pedregalejo |
 |
| Pueblos Blancos |
 |
| Estepona en onderweg |
We zijn ook weer een paar dagen naar de schitterende Andalusische stad Córdoba geweest waar we toch ook weer wat nieuwe dingen hebben ontdekt, o.a. enkele kleine interessante musea. Het was wel een zure om te merken dat de dag nadat ik het hotel geboekt had, de prijs met 20 euro gezakt was. Ach ja ... We hebben in ieder geval weer genoten van deze mooie stad, van zijn bloemrijke patios, van de wonderlijke Mezquita (tegenwoordig heet het Mezquita Catedral), van de heerlijke zuiderse sfeer die er hangt.
 |
| Córdoba |
Ook hebben we de feria in San Pedro de Alcántara weer eens meegemaakt. Wat dertig jaar geleden een zeer bescheiden ééndags-feria was, is nu uitgegroeid tot een gigantisch festijn dat bijna een week duurt. Het is de laatste feria van het jaar in Andalusië en dus gaan de Spanjaarden er nog eens stevig tegenaan want feesten kunnen ze! En ze poseren gewillig in hun prachtige outfits.
 |
| Féria de San Pedro de Alcántara |
En gewandeld hebben we, onder andere over het mooie houten plankpad dat langs de zee loopt, van La Cala de Mijas helemaal tot in Cabopino (6 km). We hebben trouwens heel veel gelopen. Ik heb niet alles bijgehouden op Strava, maar ik zie toch diverse wandelingen van 10 kilometer en meer. Echt een prestatie voor mij!
 |
| Wandelen aan zee |
En de dagen dat we niet onderweg waren, zaten we aan het strand of op ons terras. We hebben ons niet verveeld in ieder geval.
Nog een laatste blik vanuit het vliegtuig ...
