Salamanca

 Na onze tussenstop in Ávila vervolgden we in de late namiddag van vrijdag de 13de onze reis naar Salamanca waar we voor twee nachten incheckten in hotel Eurostars Las Claras. Ook hier konden we onze auto gemakkelijk kwijt in de hotelgarage. Nadat we onze bagage gedropt hadden zijn we de stad ingetrokken op zoek naar een restaurantje. Acht uur gaan de meeste zaken pas open, dus eerst tijd voor een apero en na de lekkere tapas en de heerlijke wijn (2,20 euro per glas) hadden we een eerste kennismaking met Salamanca by night – 3.6 kilometer.

Wow, wat is hier veel te zien, en dat allemaal op een vrij beperkte oppervlakte. Een wirwar van steegjes met kerken, kloosters, de Universiteit uit 1218, musea, … Ook hier prijkt het historisch centrum op de UNESCO werelderfgoedlijst.

Salamanca is bekend als universiteitsstad (30% is student) en heeft hierdoor met zijn vele bars en restaurantjes een bruisend nachtleven. Heerlijke sfeer! En de beste tapas ever, of misschien wel de beste winebars ever …

Ook hier hebben we op dag twee diverse monumenten bezocht. En het mooie museum Casa Lis, art nouveau en art déco, met o.m. een uitgebreide collectie glaswerk van Lalique, Franse poppen in biscuit, emaillen figuurtjes, juwelen, sculpturen en veel glas-in-lood. Er mocht helaas niet gefotografeerd worden, maar het bezoek was zeker de moeite waard.

Er werd ook getrouwd in Salamanca, en later op de dag was er ook nog de Procesión de la Virgen del Rosario, een belangrijke dag voor de stad. Van ’s morgens vroeg was de rode loper al uit gelegd en waren mensen bezig verse bloemen aan te brengen op het baldakijn dat in de vooravond door de straten gedragen werd van het Convento San Estebán naar de kathedraal.

Op de gevel van het universiteitsgebouw speurden we ook nog naar de ‘rana‘, een bijna onzichtbare kikker maar als je hem kan ontwaren brengt dat geluk. Wij leven dus op hoop.

Salamanca is zeker een aanrader. Heel fijne stad!

Maar wij reizen nog wat verder zuidwaarts: Cáceres is onze volgende bestemming.