De Kale Berg
Manlief droomt er al jaren van om de Kale Berg, a.k.a. Mont Ventoux, te 'doen' (met de racefiets uiteraard). Drie dagen geleden opperde hij het idee om het NU te doen, onder het mom van 'nu kan het nog, wie weet wat is het volgend jaar weer'.
Het is wel heel kort voor ons vertrek naar Spanje, maar op onze leeftijd moet je niet meer uitstellen, en ik zeg ook geen 'nee' tegen een onverwacht reisje. Vliegtuigtickets en een huurwagen waren snel geboekt, alsook een B&B midden in de mooie provençaalse natuur. Nu maar hopen dat het weer wat meezit om de beklimming te doen ...
zondag 24 september 2017
Tussendoortje
Ons mini reisje naar de Provence/Vaucluse is alweer voorbij. Eigenlijk zijn de onverwachte uitstapjes meestal ook de leukste. Dat was ook deze keer niet anders.
Vijf dagen hebben we genoten van de mooie landschappen, de gezellige stadjes, het lekkere eten en drinken en de fijne chambre d'hôtes.
En natuurlijk, als top of de bill, heeft manlief zijn droom verwezenlijkt: hij heeft de Mont Ventoux beklommen! Van Bédoin naar 'Le Sommet' (21.5 km) in énen trek. Stijgingspercentages van 10 tot bijna 12% en geen enkel vlak stuk ... het kon hem allemaal niet deren. Prachtig weer was het die dag: bijna windstil, zonnig en warm, zo'n graad of 22 toen we 's morgens vertrokken (hij met de koersfiets, ik met de auto), 13 graden op de top zo'n goede twee uren later.
Twee dagen eerder was het 14 graden toen we met de auto naar boven reden, de mistral blies hevig, op de top was het 4 graden en we zagen geen hand voor ogen door de mist die er hing.
Gelukkig hadden we wat speling en tijdens de mistral-dagen hebben we wat uitgebreider kennisgemaakt met Avignon en Vaison-la-Romaine. Ook Carpentras en l'Isle-sur-la-Sorgue konden nog eens op een bezoekje rekenen.
We hebben zelfs een dag in de Ardèche doorgebracht. Mooi is het daar aan de Gorges de l'Ardèche en de Pont d'Arc. We gaan zeker nog eens terug.
Zijn moment de gloire.
