Fietsen in Friesland
Al langer gepland, en al vaker uitgesteld deze zomer omwille van de weersomstandigheden maar de laatste week van augustus is het er dan toch eindelijk van gekomen: fietsen in Friesland.
Het was exact 29 jaar geleden dat we voor de eerste en enige keer in Friesland waren: drie maanden na het overlijden van mijn vader namen we mijn moeder mee voor een korte, welverdiende, vakantie. Veel kan ik me er niet meer van herinneren, de jaren van ziekte die eraan vooraf gingen des te beter.
Maar goed, wij gingen fietsen. En gefietst hebben we, dat moge duidelijk zijn!
Het was bloedheet dinsdag en vermits we onze kamer in het hotel toch maar vanaf 2u 's middags konden betrekken zijn we naar Workum, aan het Ijsselmeer, gereden in de hoop daar wat koelte te vinden ... die er niet was. Uiteindelijk zijn we tot 4u op een beschaduwd terras blijven zitten.
Het was exact 29 jaar geleden dat we voor de eerste en enige keer in Friesland waren: drie maanden na het overlijden van mijn vader namen we mijn moeder mee voor een korte, welverdiende, vakantie. Veel kan ik me er niet meer van herinneren, de jaren van ziekte die eraan vooraf gingen des te beter.
Maar goed, wij gingen fietsen. En gefietst hebben we, dat moge duidelijk zijn!
Het was bloedheet dinsdag en vermits we onze kamer in het hotel toch maar vanaf 2u 's middags konden betrekken zijn we naar Workum, aan het Ijsselmeer, gereden in de hoop daar wat koelte te vinden ... die er niet was. Uiteindelijk zijn we tot 4u op een beschaduwd terras blijven zitten.
's Avonds zijn we nog naar de binnenstad van Leeuwarden gefietst om wat te eten en om een beetje te sightseeën.
Ook op woensdag zou het bloedheet worden en daarom besloten we om op Ameland ons heil te zoeken. Het heil moest in dit geval komen van koelere temperaturen en een verfrissende wind. Helaas. Het was heiig en er stond geen zuchtje wind zodat de hitte gewoon bleef hangen. Op een dag met een normale temperatuur zouden we gemakkelijk het eiland hebben kunnen ronden, nu zijn we blijven steken op 53 km.
Ook op woensdag zou het bloedheet worden en daarom besloten we om op Ameland ons heil te zoeken. Het heil moest in dit geval komen van koelere temperaturen en een verfrissende wind. Helaas. Het was heiig en er stond geen zuchtje wind zodat de hitte gewoon bleef hangen. Op een dag met een normale temperatuur zouden we gemakkelijk het eiland hebben kunnen ronden, nu zijn we blijven steken op 53 km.
Donderdag was het heel ander weer. Een fijne 23-24 graden, zon en wolken, en véél wind. Wind zoals die alleen in de polder kan waaien. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik ervan genoten heb. Ik hou van de wind die om mijn hoofd waait. We hebben dan ook een lange fietstocht (67 km) gemaakt rond de Friese Meren. Veel water (uiteraard), bruggetjes, jachthavens, kop-hals-romp boerderijen, weilanden, rust en stilte. Zo mooi die open ruimte, de vlaktes, de 'hemel' die er zoveel groter is dan bij ons.
Vrijdag hetzelfde heerlijke weertype. Een perfecte dag om de Pontjesroute in het Nationaal Park de Oude Feanen te rijden. Ook dit was een hele mooie route (62 km) waarbij we hier en daar een pontje moesten nemen om aan de overkant van het water te geraken. Op die manier ontmoet je ook nog eens leuke mensen want veel van de pontjes worden gevaren door vrijwilligers met een hart voor hun streek.
Zaterdag hebben we Bolsward en Franeker bezocht en in de late namiddag hebben we een kennis in Wolvega met een bezoekje vereerd.
En toen zat de mini vakantie er alweer op.
