Donderdag 15 juni
Met pijn in het hart verlaten we het hooggebergte. Het was zo mooi, zo rustgevend. De frisse berglucht in combinatie met de zon. 100% genieten.
Het landschap op weg naar de Bodensee is glooiend en mooi groen. Onderweg zien we kilometerslange velden met hop. We nemen zoals gewoonlijk de kleine wegen en genieten van het landschap.
We zijn te vroeg om in te checken in het last minute geboekte Holiday Inn hotel in Friedrichshafen. We bekijken de infomap en vinden een fietsroute: rondje Bodensee met boot en fiets langs de oevers van het meer.
We fietsen naar de Uferpromenade. Het is er gezellig druk en het lijkt wel of we op een of andere lungomare aan een Italiaans meer zitten. Zuiders sfeertje en veel Italiaanse restaurants en ijssalons. Het is hier ook veel warmer dan in de bergen. We eten nog eens een Flammkuche, met zicht op het meer. Daarna fietsen we naar de haven voor de 40 minuten durende overtocht naar Romanshorn. We zijn in Zwitserland.
De weg is slecht aangegeven en dat veroorzaakt nogal wat irritatie over en weer. De Radweg ligt ver van de oever en het meer krijgen we nauwelijks te zien. Het is ook heel warm, zo van dat weer waarbij ik thuis niet buiten kom … Het is geen mooie rit, tenminste niet aan de Zwitserse kant. Maar dan komen we in Konstanz en wat een verademing! Zo’n mooie stad. Alleen jammer dat we weinig tijd hebben om ze te ontdekken want de laatste overtocht gaat om 19u.
Een kwartier later staan we op de andere oever en rijden Meersburg binnen. Hetzelfde gezellig zuiders sfeertje dan in Friedrichshafen. We besluiten om hier nog eens asperges te eten. Na het eten rijden we aan een gezapig tempo verder en Manlief neemt nog een frisse duik in het meer. Het kan en mag hier allemaal. Aan deze kant van het meer rijden we wel op de oever: het meer aan de rechterkant, wijnstokken op de hellingen aan de linkerkant. En hier en daar een klein dorp. Hoewel het al laat is, is het nog aangenaam warm.
Het is 22u als we inchecken in het hotel na een rit van meer dan 74 kilometer. Het begint te druppelen als we onze fietsen naar de fietsenstalling brengen. Later op de kamer horen we de regen tegen het raam kletteren. Het zal toch niet…
Vrijdag 16 juni
We trekken de gordijnen open en zien dat het bewolkt is. Het is nog vroeg (7u10), we geven de hoop nog niet op.
Tegen de tijd dat we gaan ontbijten schijnt volop de zon. Vandaag fietsen we naar Lindau en terug. We gaan het rustig aan doen en maken er een hele dag van. Manlief neemt zijn zwemgerief mee. Je kan en mag hier overal het meer in. Je moet vaak wel de keitjes trotseren. Maar verder is het allemaal super goed geregeld. Op de Naturstrandbäder zijn er gratis kleedcabines met lockers en propere toiletten, trapjes om in het water te gaan en zitbanken voor niet-zwemmers zoals ik. Het is heerlijk om daar aan de waterkant te zitten, de zwemmers gade te slaan en te genieten van de zon en van de rust.
Lindau-Insel is zeer levendig en tamelijk druk. Veel mooie winkels, restaurants en volledig omgeven door water. We wandelen wat rond in het verkeersvrije centrum en eten een lekkere Wiener Schnitzel met pommes.
Ondertussen krijgen we natuurlijk ook met enige regelmaat bericht van het thuisfront. Vanmiddag was het proclamatie in de laatste kleuterklas. Heel officieel, met mooie woorden en een goed rapport van de juf en een handdruk van de directeur. En of we trots zijn!
Het is al na zes uur als we terug in Friedrichshafen zijn. We drinken een aperitief op de Uferpromenade en zoeken een restaurantje voor onze laatste maaltijd want, ja, aan alle mooie liedjes komt een eind. Morgen rijden we terug naar huis na een fantastisch mooie vakantie.
~~~ THE END ~~~
Geen opmerkingen:
Een reactie posten