We zijn hier nu bijna een week en het is misschien tijd om jullie wat nieuws te brengen over ons verblijf aan de Costa. Alles gaat zijn gezapige gangetje, piano piano. Oh nee, da’s Italiaans. Despacito dus!
Vroeger, toen ik naar huis belde met nieuws van het vakantiefront, kwamen er altijd dezelfde vragen:
1) Hoe is het weer?
2) Hoe is ’t van eten? ‘Van eten’ is tenslotte belangrijk voor een Belg.
3) Wat doede daar zo nen helen dag?
Het weer, één constante: warm! De eerste dagen helder met wat wind, dan een dag nevelig zonder wind en dus heel benauwd … niet mijn weer! Vanaf dinsdag terug zon en wat frisser, zo’n 24 graden waar ik heel blij mee was.
‘Van eten’, alles prima. We eten ’s middags buiten de deur en ’s avonds afwisselend thuis (lekker stokbrood, onder andere, waardoor Manlief al een stuk van een kies heeft moeten inleveren) of buitenshuis. Ik ben heel erg van de tapas en het compartir gegeven, dus we doen wel eens een tapeo.
En weet je wat zo fijn is? Hier kan je gewoon buiten eten en drinken zonder muggen of wespen die je komen ambeteren!
Wat we de hele dag doen? Nog niet veel. Manlief zwemt elke morgen zijn 50 lengtes terwijl ik langzaam aan de dag begin. We lezen online de krant, kruiswoordraadselen en kijken eens op internet. We doen onze boodschappen en drinken ergens koffie waarna we aansluitend een wandeling maken over de senda litoral of in het dorp.
In de loop van de namiddag rijden we terug naar huis (ja, zo voelt ‘ons’ appartement) want dan krijgt mijn mond het lastig en wil ik gewoon thuis in mijn zetel zitten. Het is wat het is en ik ga het ook niet mooier voorstellen dan het is. Gelukkig hebben we een zonnig terras zodat er voor Manlief toch nog wat te genieten valt. Of hij trekt nog wat baantjes in het gemeenschappelijk zwembad.
La Cala de Mijas is een aangenaam kleinschalig dorp, gelegen tussen Málaga en Marbella. Buiten één strandhotel is er hier geen hoogbouw. Achter de strandboulevard in de smalle straten staan er mooi gerestaureerde vissershuisjes.
De verdere omgeving is zeer groen dankzij de talloze golfcourses. Het is hier echt golfers’ paradise. Tussen de golfterreinen kleine urbanisaties met appartementen en villa’s. Er wordt hier wel gestaag gebouwd, dus ik wil niet weten hoe het er over tien jaar gaat uitzien! Maar voor nu is het prima. Het is onze tweede keer in La Cala en hier zou ik het wel een maand of drie kunnen uithouden.
In de loop van de volgende weken staan er wel wat uitstappen gepland naar andere stadjes/steden. Het zal er een beetje van af hangen hoe ik me voel, maar dat was de afgelopen week helaas niet denderend.
Hopen op beterschap …
Geen opmerkingen:
Een reactie posten