Maandag was ik bij de kinesiste in Fuengirola. Ik had al uitgebeid contact met haar gehad via mail en whatsapp. Ze wist dus dat ik veel last blijf houden in mijn mond en dat de lymfedrainage bij mijn eigen kinesiste geen effect meer heeft om de simpele reden dat er geen faciaal oedeem meer aanwezig is.
Voor ons vertrek was ik bij mijn tandarts om te laten checken of alles ok was met mijn prothese (ik wil vermijden dat zich hetzelfde voordoet dan in Frankrijk) en om eens van hem te horen wat de oorzaak zou kunnen zijn van mijn blijvende klachten.
‘Overbelaste en verkrampte spieren’ dacht hij. Eten, slikken, spreken … het vergt best veel van de korte spieren in de mond. En aangezien er veel spieren doorgesneden zijn tijdens de operatie, moeten de spieren die er nog zijn veel harder werken. Dat lijkt mij wel aannemelijk want de pijn bouwt op naarmate de dag vordert. De combinatie met de zenuwpijnen maakt het er allemaal niet eenvoudiger op.
Mariëlle, de Nederlandse kinesiste volgde de gedachtengang van mijn tandarts en heeft dus maandag gewerkt op de spieren (aan zenuwpijnen blijkt helaas niets te doen, zo weet ik al langer). Niet de zachte massage die ik gewend ben, maar het (zeer) stevige werk. Het was fijn geweest mocht het hebben geholpen maar helaas. Volgende maandag tweede poging maar als het dan nog niet helpt houdt het op, aldus Mariëlle.
De rest van de middag hebben we in Fuengirola doorgebracht. Het weer was wat kwakkelig. Een beetje zon, veel wolken en af en toe een spat regen. Fuengirola is totaal anders dan La Cala de Mijas. Veel hoogbouw en grote blokken die duidelijk hun beste tijd gehad hebben. De strandboulevard is wel gezellig en we hebben er een lekker stuk vis gegeten. Hier heb je veel restaurantjes waar je voor een euro of twaalf een heel driegangenmenu kan eten, inclusief lok-obers. Dat heb ik in La Cala nog nergens gezien, noch de goedkope menu’s, noch de lokvogels.
4.3 km gestapt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten