dinsdag 18 oktober 2022

Vamos a la playa

 Vorige week zijn we een halve dag naar het strand geweest. Ik doe dat niet graag, maar ik ben niet alleen en manlief is een enorme zonneklopper die wel van het strand houdt. We waren hier tenslotte al twee weken, dus het mocht wel eens.

Het was heel rustig op het strand, veel onbezette ligbedden hoewel het hier nog steeds heerlijk zomert … het was zo om en bij de dertig graden.

Ik moet zeggen dat ik er toch wel van genoten heb. Ik heb me zelfs kunnen concentreren op mijn boek en dat wil heel wat zeggen!

We zijn ook een dag naar Torremolinos geweest. Daar wou ik persé graag naartoe omdat we daar in 1977 onze vakantie hebben doorgebracht. Natuurlijk herkende ik er niets meer van. In mijn herinnering had je destijds de wijk Carihuela aan het strand en het oude stadscentrum in de bovenstad en dat was het. Carihuela bestaat nog steeds, maar er zijn in de loop der jaren vijf nieuwe strandzones bijgekomen: mooie brede stranden aan een aangename Paseo Maritimo.

Eerst hebben we Casa de los Navajas bezocht, een prachtige villa gebouwd tussen 1920 en 1930 in Neo-Mudéjar stijl. (*) De villa ligt hoog in de Bajondillo wijk en kijkt uit over de zee en over de flatgebouwen die er inmiddels gebouwd zijn.

(*) Mudéjar is een kunststijl waarin moslim- en christelijke kunstvormen zijn verweven. Vrijwel overal in Spanje vind je gebouwen in Mudéjar stijl … een overblijfsel van de reconquista.

Hoewel het brandend heet was, zijn we toch via de Sendo Literal (die ook bij ‘ons’ in La Cala passeert) helemaal tot in La Carihuela gelopen, onderweg wat gedronken en later ook wat gegeten. En nog wat mooie streetart tegengekomen.

In de late namiddag hebben we nog de Jardín Botánico Molino de Inca bezocht. Veel mooie planten en bomen maar helaas niet heel goed onderhouden.

Goed voor een totaal van bijna 11 wandelkilometers, en niet van de minste!! Om van het oude centrum van Torremolinos naar het strand te geraken moet je heel wat trappen doen. Het leek wel of er geen eind aan kwam! Gelukkig vonden we voor de terugweg de ascensor die ons voor 0.50 euro pp terug naar de bovenstad bracht alwaar onze auto geparkeerd stond.

Ik geraakte de volgende morgen amper uit mijn bed van de spierpijn overal. Ik heb er drie dagen last van gehad!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten