Tanzania en Zanzibar - deel 3

29 augustus

Vanmorgen na een lekker ontbijt terug naar Tarangire. Het was best al warm toen we vertrokken om 8u30. De locals denken daar anders over. Die hebben een dikke jas aan en dikwijls ook nog muts en sjaal. Eens 11u gepasseerd wordt het echt bloedheet. Gelukkig schuiven er regelmatig wat wolken voor de zon en staan de ramen open en is het dak opgeklapt zodat er wat luchtverplaatsing is. Weliswaar warme lucht. Nadeel is wel dat er veel tse tse vliegen zijn.

Weer veel dieren gezien. Op een bepaald moment zagen we een leeuw liggen onder een boom. Maar wij waren niet de enigen die hem gezien hadden. Ik denk dat er wel 10 safari jeeps bij stonden. Niet tof! We zijn verder gereden, gaan lunchen en later teruggekeerd.

Tijdens onze picknick op de picknicklocatie (ruim en met propere toiletten, vaak ook met gratis WiFi) waren we even onoplettend en ging er een vervet monkey met een van onze cakejes vandoor. Vliegensvlug zijn die beestjes. De mensen aan de tafel naast ons bewaakten hun eten zo hard dat het aapje geen kans had om iets te stelen. Uit protest ging hij boven in de boom zitten en begon op tafel te plassen. Er is een reden waarom Patrick altijd kiest voor een tafel met een parasol weg van de bomen.

De picknicklunch van vandaag (en voor de overige dagen) is een licht warme maaltijd met rijst, kip of vlees met een lekkere saus en groenten. Altijd fruit als dessert en een drankje. Er was vandaag zelfs een fles wijn. 16u30 waren we op onze bestemming in Karatu, een half uur rijden van de Ngorongoro krater. Daar gaan we morgen rondrijden. Onderweg gigantische bananenplantages gezien en straatventers met enorme trossen bananen op hun triporteurs.

In Eileen's Trees Inn blijven we 2 nachten. Opnieuw een bungalow in de prachtige tropische tuin. Daar ga ik nu eens even rond terwijl Maurice gaat zwemmen.

30 augustus

Na een deugddoende nacht en een ontbijt met veel vers fruit stonden we al om 8u klaar voor onze excursie naar en in de Ngorongoro krater, UNESCO Werelderfgoed natuur. De top van de rim (kraterwand) bevindt zich op 2200 meter hoogte. Het is er vaak mistig (ook vanmorgen) en heel groen. De caldera, verkeerdelijk 'krater' genoemd heeft een diameter van 21 km. In het midden ligt een zoutmeer. Tot 1959 maakte het deel uit van de Serengeti. Lange tijd hebben er Maasai in de caldera gewoond. Dat mag niet meer, maar ze mogen er nog wel hun vee laten grazen. Langzaam dalen we af naar de bodem van de caldera, veel jeeps achter elkaar want het is een populaire excursie. Totaal andere vegetatie daar beneden. Ook hier weer veel beestjes gezien, o.a. grants gazelles en thomson gazelles, pelikanen, ibissen, zwarte kroonkraanvogels, hartebeest, jakhals, hyena, zwarte neushoorns en prachtige kleine vogels. Ook veel roofvogels zoals zwarte wouwen op de picknickplaatsen. Het was zeer aangenaam weer vandaag. Lekker warm maar niet té. Dat zal vanaf morgen in de Serengeti wel anders zijn! Bij terugkeer naar het hotel hebben we nog even rondgekeken op de plaatselijke markt en zijn vandaar te voet naar het hotel gestapt. Ik wou dat ik wat meer foto's kon maken van het echte leven hier.