Dinsdagmorgen geen zon op ‘onze’ bergtop. Wolken en grijs … Belgisch weer. Er was regen voorspeld, maar toen ik na het ontbijt op de weerapp keek zou de regen pas in de namiddag vallen. Konden we nog mooi een wandeling maken.
Deze wandeling ging langs het schiereiland op de Walchensee. Een vrij vlakke wandeling met een pittige klim op het einde. Het was zes graden toen we vertrokken, niks te warm. Dus had ik een dunne trui en mijn dikke jas aan. Dom, dommer, domst! Eens ik goed en wel in beweging was, werd het al heel snel te warm met de dikke parka.
Hoewel het een min of meer vlakke wandeling was, was het wel eentje met hindernissen. Op een gegeven moment werd de wandelweg een smal wegeltje langs de oever van het meer, niet onderhouden, bezaaid met losse takken en duizenden boomwortels. Ik sta al niet meer te vast op mijn benen en heb ongelooflijk veel schrik om te vallen. Heel voorzichtig zijn dus, en regelmatig eens stoppen voor de mooie uitzichten en de vele wilde bloemen. De steile klim op het einde had voor mij niet gehoeven. Ik wist het op voorhand, dus niet zeuren Myriam. Toch weer goed voor bijna zeven kilometer!
We zaten nog maar net terug in de auto toen het licht begon te druppelen. Gauw een restaurant gezocht want het was al na één uur en warm eten kan maar tot twee uur.
En toen was onze pijp uit. Vooral de mijne dan. Er werd meer regen voorspeld voor ’s avonds en we besloten om niet buiten de deur te gaan eten. We kochten een stokbrood bij de bakker, wat kaas, fruit en een fles wijn in de supermarkt en maakten het gezellig op onze kamer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten