maandag 3 juni 2024

(Fiets)vakantie Duitsland en Oostenrijk (4)

Van Salzburg naar Schiefling am See (Karinthië) – 211 km

Woensdag zonder accidenten of vergetelheden met de zon in ons kielzog doorgereisd naar de Wörthersee in Karinthië waar we op de middag toekwamen.

Het was mooi weer en we waren te vroeg om in te checken in het hotel. Auto geparkeerd en alvast het mondaine Velden am Wörthersee verkend. Ik voelde me op slag aan het Lago Maggiore. Grote villa’s met Rolls Royces en Bentleys voor de deur, sjieke restaurans aan de Seepromenade, … spek naar mijn bek (maar niet naar mijn/onze portemonnee). Velden hadden we snel gezien en we wilden graag nog een eind fietsen nu het weer goed was. De voorspellingen voor de komende dagen zagen er niet veelbelovend uit. Dus wij de fiets op en, na de lunch op een terras aan het water, een korte fietstocht langs de zuidoever van het meer gemaakt. Mooi, heel mooi.

Dan naar het Landgasthof waar we geboekt hadden. Dat ligt niet aan de Wörthersee maar aan een van de kleinere meren, Trattnigteich, op 9 kilometer (en twintig minuten langs een smalle bochtige bergweg met de auto) van de Wörthersee.

Wat een idyllische plek … voor zij die van rust en het grote niets houden. Niets voor mij dus. Ik heb graag wat beweging. Buiten ons Gasthof, dat aan de oever van het meer ligt, is er hier niets. Mooi terras met vrij zicht op het meer, op de koeien en paarden in de weide aan de overkant, en omringd door bossen en bergen. Het was mooi weer zodat we nog lang op het terras gezeten hebben. Manlief heeft ook nog een frisse duik genomen.

Dat was het idyllische deel.

De nacht was slecht. De dunne gordijnen lieten weer heel veel licht door en om vijf uur is het al licht. Dat beloofde al op voorhand een slechte dag te worden.

We hebben ’s morgens nog buiten kunnen ontbijten maar we zagen al snel onheilspellende wolken afkomen. Fietsen riskeerden we ik niet met de slechte weersvoorspelling (eens een salonfietser, altijd een salonfietser). We hebben dan maar een wandelingetje gemaakt in Pörtschach, aan de noordoever van de Wörthersee. We waren maar amper een kilometer ver toen het begon te stortregenen. Kletsnat waren we toen we bij de auto kwamen.

We zijn nog naar Klagenfurt gereden, maar daar was alles dood. Blijkt dat 30 mei ‘Fronleichnam‘ is en dan is alles gesloten. Het is ook geen bijzonder mooie stad. Ook hier weer veel regen.

Toen we het weerbericht voor de volgende dagen eens bekeken zonk ons de moed in de schoenen. We kwamen hier (en op de volgende locaties) om te fietsen want buiten fietsen en wandelen kan je hier niks doen, en met de aangekondigde “große Regenmengen” voor het weekend en de helft van volgende week zat dat er niet in.

Tijdens de regen was ons idyllisch meertje ook lang niet meer idyllisch maar eerder erg deprimerend. En dat kan ik missen als de pest net nu ik me weer wat beter voel

De combinatie slecht (niet) slapen / slecht weer was voor ons voldoende reden om vroegtijdig naar huis terug te keren. We doen nog een overnachting onderweg maar de Chiemsee, Heidelberg en de terugrit over de Grossglockner Hochalpenstrasse zullen voor een andere keer zijn. Met het uitgespaarde bedrag (heel blij met de ‘gratis annuleren’ optie bij booking.com) gaan we, zodra het echt mooi weer is en voor zover ik me beter voel, Vandervalken in Nederland.

Foto’s: https://flic.kr/s/aHBqjBt1xJ

Korte nabeschouwing

Vrijdag zijn we terug naar huis vertrokken, een week vroeger dan voorzien.  Tien uren lang in de plensende regen. Bij momenten was het echt gevaarlijk.


Gelukkig regende het op dag twee van de terugreis minder hard.

Over de vakantie zelf: het weer was natuurlijk dé grote spelbreker. Maar verder vonden wij ook de regio die we vorige zomer en tijdens onze wintervakanties bezocht hebben (Würzburg, Augsburg, Füssen, Oberstdorf, Mittenwald) veel authentieker Bayerisch dan wat we nu gezien hebben. Het laatste adres waar we verbleven … daar had ik geen dag langer moeten zijn, en dat had niet alleen met het slechte weer te maken. Het was daar veel te rustig voor mij. Al bij al vond ik het niet erg om naar huis te gaan (ik had nooit gedacht dat dát ooit uit mijn mond zou komen).

~~The End~~

Bleek dat we net op tijd vertrokken waren in Beieren voor het noodweer daar losbarstte.

1 opmerking: