Oost west, thuis best. Ja, ik ben blij om weer thuis te zijn en in mijn eigen bed te slapen. Wat heb ik daarnaar verlangd! Mijn bed is tijdens elk verblijf buitenshuis dat wat ik het meeste mis.
Al voor we naar Spanje vertrokken hadden we besloten dat dit de laatste maal was dat we een maand in Spanje en/of op één en dezelfde plek zouden doorbrengen. En bij deze beslissing blijven we. Het wordt tijd om nieuwe horizonten op te zoeken en niet steeds weer op zoek te gaan naar herinneringen aan vervlogen tijden. Ik heb al iets in gedachten maar dat moet nog verder worden uitgewerkt (en vooral becijferd).
De vakantie op zich, wat zal ik zeggen …
Ik was natuurlijk mezelf niet met al mijn pijntjes en pijnen. Dat heeft toch wel een serieuze domper gezet op de vakantievreugde. Daar moet iets aan veranderen en daar ga ik ook achteraan. Ik denk dat ik daar nu wel klaar voor ben. Ik heb mijn chirurg gemaild haar een verwijzing gevraagd naar een andere tandarts-tandprotheticus. Baat het niet, dan schaadt het niet. Ik heb ondertussen ook een afspraak gemaakt voor een tweede opinie bij een handchirurg want de pijn aan mijn pols, waar ik ook al twee jaar mee op de sukkel ben, wordt steeds erger. Ook hier: baat het niet, dan schaadt het niet.
Het weer was ook niet wat het moest zijn. We hebben nog nooit zo weinig echt zonnige dagen gehad. Na elke zonnige-blauwe-lucht-dag volgde er wel een min of meer bewolkte. De temperatuur was wel veel hoger dan normaal en vaak was het drukkend warm, vooral als de zon niet volop scheen.
Maar als je je niet goed voelt, dan leg je op alle slakken zout.
Ondanks dat de vakantie niet helemaal was wat het moest zijn ga ik toch ook heel veel dingen missen.
Zo waren we bijvoorbeeld heel blij met het appartement. Splinternieuw en van alle gemakken voorzien, mooie ruimtes, fijn terras, rustige buren, verzorgde (jonge) tuin en zwembad, …
Moest het in mijn dorp in België staan, ik verhuisde sito presto.
De ontbijtjes en de churros op het terras bij Café Churrería Costa, …
De vele cafés con leche @ 1.40€ bij Panadería La Canasta, …
De eetcultuur waarbij het vooral om delen gaat … veel kleine gerechtjes op tafel om samen van te genieten, …
De uurtjes op het strand met een glas wijn of Tinto de Verano, …
De ijssalons met wel dertig verschillende soorten ijs, …
Het 3x daags buiten eten en in het algemeen het buiten leven, …
En wat ik nog het meeste ga missen is de lege agenda. We leefden daar zo’n beetje zoals tijdens de lockdown, met dit verschil dat we nu konden gaan en staan waar we wilden.
We zijn amper thuis en ik zie alweer een aantal afspraken in mijn agenda. Gelukkig zijn er ook leuke bij.
Maar ik mag al beginnen met een vervelende: vanaf vanavond op dieet en maandag een hele dag ziekenhuis voor een colonoscopie. Bah!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten