Bologna & Ravenna
Vorige week zijn we eens gaan kijken wat Bologna te bieden heeft. We hebben al grote delen van Italië (+ de eilanden) gezien maar de regio Emilia-Romagna kenden we niet. Deze citytrip was trouwens vorig jaar al geboekt maar die heb ik toen moeten annuleren vanwege een kleine chirurgische ingreep die niet kon wachten.
Ik weet niet of anderen dat ook hebben, maar ik weet eigenlijk vanaf de eerste aanblik of ik een klik heb met een stad/gebied. En met Bologna had ik die niet. Mijn man trouwens ook niet. Ons hart is niet sneller gaan kloppen bij het ontdekken van deze stad. Wij vonden het een stad met weinig karakter, een beetje saai met rechttoe-rechtaan straten en geen oogverblindende monumenten. Behalve de kerken natuurlijk, zoals overal in Italië, bombastisch en weelderig versierd met veel goud en marmer.
Typisch voor Bologna zijn de portici, een reeks van arcaden en zuilen langsheen de gebouwen, verspreid over 40 kilometer doorheen de stad. Praktisch wel deze arcaden: ze beschutten tegen de zon en de hitte (en het wás heet vorige week!) en ook tegen de regen (en het heeft ook alle dagen wel wat geregend). Op sommige arcaden zijn aan de binnenkant nog oude fresco's te zien ... maar dan moet je wel echt heel goed gaan zoeken. De graffiti overal - bekladden om te bekladden - was wel heel vaak in het straatbeeld aanwezig, net zoals talloze bedelaars.
Waar Bologna wel in uitblinkt, dat is zijn rijke keuken. En daar hebben we dan ook ten volle van genoten. Zelden hebben we in Italië zo lekker gegeten dan hier. Zelden ... eigenlijk nergens. Bolognese koks werken veel en graag met producten als boter, room, vlees en kaas en dat zullen we geweten hebben. Heerlijke taglieri (charcuterieschotels) met verschillende hespen, salami's, kazen en échte mortadella (de specialiteit van de stad) als antipasto om de avondmaaltijd starten. Vervolgens als primo rijkgevulde verse pasta met volle romige saus of perfect bereide risotto ; de secondo zacht smaakvol vlees, en dolci om duimen en vingers bij af te likken. Helaas ben ik maar een kleine eter en vier gangen krijg ik nooit op, maar manlief heeft zijn best gedaan én genoten!
Omdat we Bologna eigenlijk al snel gezien hadden zijn we nog een dag met de trein naar Ravenna geweest. Ravenna is bekend om zijn vroegchristelijke en Byzantijnse mozaïeken. In de Basilica di San Vitale, het Mausoleo di Galle Placidia, het Battistero Neoniano en de Basilica di Sant'Apollinare Nuovo hebben we ons vergaapt aan mozaïeken uit de 5de en 6de eeuw. Werkelijk schitterend en ongezien. En helaas ook niet goed op beeld vast te leggen.
We hebben op die vijf dagen zo'n drieënveertig kilometer afgelegd. Te voet wel te verstaan! En dat in drukkend warm bewolkt weer. Mensenlief, wat was het toch benauwd. En als er nu iets is waar ik niet tegen kan ... Gelukkig hebben we de laatste dag toch nog de zon gezien. Heb ik toch nog een paar mooie foto's.
Ik weet niet of anderen dat ook hebben, maar ik weet eigenlijk vanaf de eerste aanblik of ik een klik heb met een stad/gebied. En met Bologna had ik die niet. Mijn man trouwens ook niet. Ons hart is niet sneller gaan kloppen bij het ontdekken van deze stad. Wij vonden het een stad met weinig karakter, een beetje saai met rechttoe-rechtaan straten en geen oogverblindende monumenten. Behalve de kerken natuurlijk, zoals overal in Italië, bombastisch en weelderig versierd met veel goud en marmer.
Typisch voor Bologna zijn de portici, een reeks van arcaden en zuilen langsheen de gebouwen, verspreid over 40 kilometer doorheen de stad. Praktisch wel deze arcaden: ze beschutten tegen de zon en de hitte (en het wás heet vorige week!) en ook tegen de regen (en het heeft ook alle dagen wel wat geregend). Op sommige arcaden zijn aan de binnenkant nog oude fresco's te zien ... maar dan moet je wel echt heel goed gaan zoeken. De graffiti overal - bekladden om te bekladden - was wel heel vaak in het straatbeeld aanwezig, net zoals talloze bedelaars.
Waar Bologna wel in uitblinkt, dat is zijn rijke keuken. En daar hebben we dan ook ten volle van genoten. Zelden hebben we in Italië zo lekker gegeten dan hier. Zelden ... eigenlijk nergens. Bolognese koks werken veel en graag met producten als boter, room, vlees en kaas en dat zullen we geweten hebben. Heerlijke taglieri (charcuterieschotels) met verschillende hespen, salami's, kazen en échte mortadella (de specialiteit van de stad) als antipasto om de avondmaaltijd starten. Vervolgens als primo rijkgevulde verse pasta met volle romige saus of perfect bereide risotto ; de secondo zacht smaakvol vlees, en dolci om duimen en vingers bij af te likken. Helaas ben ik maar een kleine eter en vier gangen krijg ik nooit op, maar manlief heeft zijn best gedaan én genoten!
Omdat we Bologna eigenlijk al snel gezien hadden zijn we nog een dag met de trein naar Ravenna geweest. Ravenna is bekend om zijn vroegchristelijke en Byzantijnse mozaïeken. In de Basilica di San Vitale, het Mausoleo di Galle Placidia, het Battistero Neoniano en de Basilica di Sant'Apollinare Nuovo hebben we ons vergaapt aan mozaïeken uit de 5de en 6de eeuw. Werkelijk schitterend en ongezien. En helaas ook niet goed op beeld vast te leggen.
We hebben op die vijf dagen zo'n drieënveertig kilometer afgelegd. Te voet wel te verstaan! En dat in drukkend warm bewolkt weer. Mensenlief, wat was het toch benauwd. En als er nu iets is waar ik niet tegen kan ... Gelukkig hebben we de laatste dag toch nog de zon gezien. Heb ik toch nog een paar mooie foto's.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten