Barcelona

 

Barcelona

We waren allebei een week thuis (ik noodgedwongen vanwege vakantie van mijn werkgeefster) en waren vast van plan om ook gewoon thuis te blijven. Het terras en de tuin zomerklaar maken enz. Maar de vrije week naderde met rasse schreden en het plan om thuis te blijven leek al helemaal niet meer zo aantrekkelijk. We wilden gewoon weg. We zijn nu vrij en ongebonden, het is NU dat we alle kansen moeten grijpen. We hadden allebei wel zin in nog eens een weekje Saint-Tropez en omstreken. Helaas is 2x2 dagen 600 km rijden om dan nog vier dagen ter plekke te zijn aan ons niet besteed. Wij rijden graag, heel graag zelfs, maar wij hebben de laatste jaren wel de geneugtes van de fly & drive ontdekt. Helaas, een ticket Nice of Marseille zat er niet in vanwege veel te kostelijk ... alleen nog business class beschikbaar. Dat heb je als je pas twee dagen voor vertrek wil boeken. Even gekeken of Ryanair nog min of meer betaalbare vluchten had vanaf Zaventem naar 'ergens'. En daar kwam Barcelona uit. Een vroege heenvlucht en een late terugvlucht, vier volle dagen ter plaatse. Nog niet eerder geweest en al lang op de 'to do' lijst. Doen dus! [Terwijl ik nog met manlief aan het overleggen was, was de prijs van de vluchten alweer met 60 euro per persoon gestegen ... ik heb dus heel snel toegehapt.]

Aldus geschiedde en zo stapten wij dinsdag 22 april nog voor het middaguur uit de Aerobús die om de tien minuten vanaf de luchthaven naar de stad rijdt. Piece of cake. Neergeploft op het eerste het beste terras voor een cortado (tallat in het Catalaans) en dan nog tien minuten stappen naar het geboekte hotel, Royal Passeig de Gracia (een aanrader!).
Ik kende de stad en de verschillende wijken helemaal niet en tijd om me uitgebreid in te lezen had ik ook al niet. Ik wist wel dat ik absoluut geen hotel wou in de drukte van La Rambla of de Barri Gòtic. De wijk L'Eixample (centrum), in het hart van de stad, leek me wel wat voor ons en dat bleek een zeer goede keuze: vlakbij Casa Batlló en La Pedrera, op loopafstand van de Sagrada Familia, de Barri Gòtic, de Ciutat Vella en de winkels à la Armani, Philipp Plein, Gucci, enz.

De eerste avond hadden we een reservatie bij Saboc, een goeie tip van een kennis. Saboc is geen klassiek restaurant en ook geen tapasbar. Het menu is gebaseerd op vier types van bereiden (cuina de temperatura, in het Catalaans) en ook de kaart is opgedeeld in dezelfde vier types: 20° (rauw), 80° (op lage temperatuur gegaard - op de foto egg at 62 ºC with vegetables and rosemary oil), 100° (gestoofd), 200° (gebakken). Voor-, tussen- of hoofdgerechten kennen ze hier niet. Het zijn gewoon allemaal losse gerechten en het is de bedoeling dat je deelt met je tafelgenoot. Soms komen dezelfde ingrediënten terug in de verschillende bereidingsvormen en dan wordt ook echt duidelijk dat smaken totaal veranderen onder invloed van temperatuur. Hier wordt een inventieve en zeer smaakvolle zuiderse keuken geserveerd. De smaak van een product is hier duidelijk primair.
Er werd ons aangeraden maximum 5 à 6 gerechtjes in totaal te bestellen. Daar hebben we ons aan gehouden en dat was ook voldoende. Echtgenoot heeft uiteraard nadien nog een dessert genomen (zelfde portionering als de andere gerechten). We hebben heerlijk gegeten!

Op de avond van Sant Jordi hebben we een uurlang gezocht om een plekje te vinden in een restaurant, tapasbar, pintxosbar, ... Het was ons al eender maar overal zat het stampvol. Het lijkt wel of heel Barcelona de deur uitkomt op Sant Jordi. Hij is natuurlijk niet voor niks de patroonheilige van Catalonië. Uiteindelijk hebben we om half tien dan toch nog een tafeltje gevonden bij Artapas. Niks hoogstaand, maar wel lekkere tapas en heel veel keuze. Het resultaat van de late maaltijd - we waren er maar om elf uur buiten, hebben nog lang moeten wachten tot we bediend werden - was een slapeloze nacht. Maar goed, dat ben ik inmiddels wel gewend.

We hebben heel veel gezien en gedaan tijdens ons kort verblijf. Ik had voor de monumenten die we wilden bezoeken op voorhand online tickets besteld. Gelukkig, want overal waren de rijen heel erg lang. Het systeem op zich is goed, en ik zou ook niet weten hoe het anders moet, maar altijd op je klok moeten kijken om je timeslot te halen voor een bepaald monument maakt een ontspannend stadsbezoek bijna onmogelijk.

Onze laatste dag was er eentje in mineur. Er stond nog een themawandeling door El Call (de Joodse wijk) op ons programma, gecombineerd met de Picasso route, en we zouden nog wat gaan shoppen maar helaas stak manlief zijn been stokken in de wielen. Hij kon geen honderd meter lopen zonder even te moeten zitten. En op den duur deed zitten zelfs pijn.We hebben nog het Palau de la Música Catalana kunnen bezoeken zoals gepland. Dan hebben we een taxi genomen naar Barceloneta waar we de hele namiddag op een terras hebben doorgebracht. Op zo'n moment is het dan niet leuk dat je tot 22u30 moet wachten voor je naar huis kan vliegen ...

Maar goed, we zijn er weer eens uit geweest.