Wat hebben we weer een paar dagen heerlijk gefietst in Nederland. Vorige week zondag waren we thuis vroeg vertrokken zodat we al om 10u in Almere waren. Koffie gedronken in het hotel en vertrokken voor een rondje Gooimeer. Een afwisselende fietstocht langs de oever van het meer, door mooie stadjes zoals Blaricum, Huizen en de vestingstad Naarden. En ook stukken door heel mooi bosgebied. Ritje van 49 km.
Maandag stond er een rondje Loosdrechtse Plassen op het programma. Een stukje ervan (Loenen aan de Vecht) hadden we vorig jaar al eens gefietst maar het is er zo mooi dat we het geen probleem vonden om hier nog eens langs te fietsen. Zolang er water in de buurt is zijn wij gelukkig. En gebrek aan water is er daar niet. 73 km gefietst! Mijn langste rit ooit, zegt Strava.
De geplande rit op dinsdag hebben we moeten schrappen want het weer liet ons helaas in de steek. Fietsen in de regen, daar heeft een salonfietser zoals ik geen zin in. Dus zochten we een plek waar het wat droger was, en dan bieden buienradar en webcams uitkomst.
Op naar Scheveningen! Het was er droog maar daar was dan ook alles mee gezegd. Volgens mij moet Scheveningen zowat het lelijkste strand van Nederland hebben. Eigenlijk hebben we weinig strand gezien want het zicht op strand en zee wordt volledig weggenomen door de strandtenten die bijna óp elkaar staan. Twintig jaar geleden was het hier al erg, nu is het Heel Erg. Nee, doe mij de Zeeuwse kust maar. Ook hier en daar een strandtent maar je ziet er wel nog overal de zee. Gelukkig is er een beetje kunst te bewonderen op de boulevard. Dat maakt het daar tenminste nog wat aantrekkelijk.
Vrijdag hebben we de Beeldenroute in Lissewege nog eens gedaan. Duidelijk een corona editie. Veel minder kunstwerken en weinig dat me aansprak.
Maar we hadden de fietsen mee en hebben een fietstocht gemaakt in de omgeving, door de polders naar de zee. In Heist compleet lege strandbubbels gezien. Geen kat, echt geen kat!
Ter hoogte van Glacier de la Poste in Knokke klapte mijn achterband. Bij een e-bike niet zo eenvoudig zelf te herstellen en zeker niet als je geen gerief bij hebt. Gelukkig was er honderd meter verder een fietsenverhuur waar ze de klus vakkundig geklaard hebben. Terwijl genoten wij van een ijsje. Leuke dag gehad!
Gisteren was het dan eindelijk de afscheidsdienst van onze nonkel die in april is overleden aan Covid-19. Een afscheid zoals hij het zich gewenst had, met mooie teksten en mooie muziek tijdens de dienst. En een bourgondische koffietafel achteraf waarop bijna de voltallige familie aanwezig was. Fijn om de neven en de nichten nog eens terug te zien, alleen jammer dat het vrijwel altijd voor een onaangename gelegenheid is.
Such is life, zeker?
En natuurlijk was onze dag niet compleet zonder ... een fietstocht, jawel. Een toerke van 24 km had mijn metgezel gezegd. Het waren er uiteindelijk veertig. Afstanden schatten is niet zijn sterkste kant. En dat met zo'n warm weer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten