En we zijn vertrokken.
Kwart voor zeven zaten we al op de trein. Een uur en twee treinen later stonden we op Brussels Airport.
De cyberaanval van vorige week liet zich nog goed voelen. We moesten eerst naar het service center voor onze boarding passen en daarna naar de bagage drop om onze koffers in te checken voor onze vlucht naar Split. Twee keer in de rij maar al bij al ging het nog goed vooruit.
Ook bij het boarden lange rijen want alles moest manueel gecheckt worden.
Kroatië, here we come!
Split
Met anderhalf uur vertraging aangekomen in Split bij een aangename 22 graden.
Nikoleta, onze cruise director voor de komende week, stond ons al op te wachten. We zijn hier met een groep van 38 Vlamingen. Na de verdeling van de kajuiten allemaal de bus op en nog een half uur rijden tot in de haven. Die ligt midden in de oude stad, net zoals in Antwerpen. De boten liggen soms achter elkaar omdat er niet voldoende plaats is om ze allemaal aan de kade te laten aanleggen. Zo was dat tijdens de Nijlcruise die we in de jaren '90 in Egypte maakten ook.
Kennismaking met de crew van de ms 'Atlantic waar we een week mee op cruise gaan, gevolgd door een heel vroeg captain's dinner.
Nadien gingen we de stad in. Split is een antieke stad gesticht door de Grieken in de 3de eeuw voor Christus. In de 1ste eeuw na Christus bouwde de Romeinse keizer Diocletianus er een gigantisch paleis dat grotendeels bewaard is gebleven en nu het hart van de stad vormt.
Op de Riva, een lange boulevard langs de zee, talloze restaurantjes en winkeltjes. Super toeristisch maar heel sfeervol en gezellig.
Morgen varen we naar de eilanden Brač en Hvar.
Brač / Hvar
We zouden vandaag naar het stadje Brač (fonetisch Bratsch) varen maar het weer is heel onstuimig en de haven van Brač is niet geschikt om aan te leggen met kleine schepen. Daarom zijn we naar Milna gevaren, een klein dorp op het eiland Brač waar de haven beschut ligt in een baai.
De boten varen nooit 's nachts. De motoren worden gestart rond 7 uur. In de voormiddag varen we en houden we een zwemstop (helaas door de weersomstandigheden niet vandaag of de komende dagen), lunchen op de boot en na de lunch maken we een al dan niet begeleide wandeling waarna we vrij zijn tot de volgende ochtend.
Vandaag geen zwemstop maar twee eilanden: Milna (op Brač) en Hvar.
Milna dus. Een klein dorp waar niet zoveel te zien is. We hadden daar twee uurtjes om wat rond te dwalen in de straatjes met de vele trappen en dat was meer dan voldoende.
Onderweg naar Hvar (fonetisch Gwar) lunch op de boot: voorgerecht, hoofdgerecht, dessert, water/wijn. Als het eten zo lekker blijft als vandaag en gisteren zullen de zes kilo die ik kwijt was er snel terug bij zijn.
Tegen drie uur legden we aan in de middeleeuwse stad Hvar. We kregen een korte rondleiding van onze gids. Nikoleta is Kroatische maar is grotendeels in België opgegroeid en spreekt perfect Nederlands.
Na de rondleiding gingen we zelf op stap in de stad. We beklommen de 80 treden naar de burcht (Trvdava) van waar we een mooi uitzicht hadden op de stad beneden ons en op de vele eilandjes. Helaas was het grijs en heeft het ook al wat gedruppeld.
We bezochten ook nog het Muzei Hanibal Lucic, een benedictijnenklooster dat nog door nonnen bewoond wordt en dat een grote collectie agave kant herbergt. De nonnen maakten de kanten kunstwerkjes door bladeren van de agaveplant in draden te trekken. Er waren prachtige stukken bij. Zoals het een klooster betaamt ook een aantal religieuze schilderijen.
Met de Katedrala Svetog Stjepana (St Stephen kathedraal) met zijn zeven altaren, gebouwd door Venetiaanse kunstenaars, hadden we zowat alles op Hvar gezien. Ondertussen regende het nog steeds en zijn we in onze kajuit gaan lezen.
's Avonds het eerste het beste restaurant binnengevallen want het regende te hard om nog ver te lopen. Lekkere pasta gegeten. Het prijsniveau hier is hetzelfde als in België, zelfs nog wat duurder. Tenminste, 9 euro voor een glas lokale wijn vind ik aan de prijs.
Korčula
Vandaag varen we naar het eiland Korčula, vier uren varen op de woelige Adriatische Zee. Het is momenteel 5 Bft en hoe zuidelijker we varen hoe sterker de wind zal aantrekken.
Normaal gezien zouden we morgen naar Dubrovnik varen maar met de verwachte 10 a 11 Bft moest het programma worden omgegooid. We blijven morgen aan de wal in Korčula. En wat die wind betreft ... de soep wordt nooit zo heet gegeten ... enz.
De zon scheen volop maar het was door de harde wind onmogelijk om op het zonnedek te zitten tijdens het varen.
Twaalf uur kwamen we aan in Korčula en zijn we even de stad in geweest alvorens de lunch geserveerd werd. Wat een wind! In de kleine straatjes viel het nog mee, maar aan de kade en op open pleinen was het eigenlijk niet te doen. Benieuwd voor morgen.
Om 5 uur rondleiding in de stad. De wind blies nog harder en de zon was verdwenen achter de wolken. Het was echt koud, dus lange broek, trui en jas aan voor de wandeling.
In Korčula is Marco Polo gevangen genomen tijdens de zeeslag tussen de Genuezen en de Venetianen. Marco Polo is alom tegenwoordig: Marco Polo hotel, Marco Polo restaurants, talloze winkels met zijn naam en een klein museum.
's Avonds een restaurant gezicht waar we binnen konden zitten. Nog niet zo eenvoudig te vinden. Uiteindelijk bij Konoba Marco Polo nog een tafel gevonden. Een konoba is een typisch lokaal restaurant, beetje oubollig, waar plaatselijke gerechten worden geserveerd. Het was oké maar niet meer dan dat.
Toen we terug naar de boot wandelden was de wind al fel verminderd. We gaan het dus zien voor morgen.
Felle windstoten vannacht in de haven. Je hoorde soms de boten tegen elkaar schuren. We stonden met zeven boten achter elkaar en we mogen niet uitvaren vandaag.
En toch hoorde ik om 7 uur de motoren starten. Ik was al blij, want hier in het stadje hebben we het wel gezien. Maar neen, we moesten opschuiven voor een grotere cruiseboot. Het weer is heel onstuimig en onberekenbaar. We zijn toch maar gaan wandelen. Wat kan je anders? Bij al die wind kregen we er ook nog regen bovenop. De verwachtingen van ons en onze mede-cruisers waren helemaal anders!
Doordat we hier vast zitten missen we ook het eiland Mljet waar we het nationaal park zouden bezoeken. Maar goed, alles voor de veiligheid.
Het is voor de cruise director ook niet simpel. Zij moet improviseren om de klanten bezig te houden. In de namiddag had ze last minute nog een wijnproeverij kunnen regeken. Drie plaatselijke wijnen, het stelde niet veel voor.
We hopen in ieder geval dat we hier morgen weg kunnen.
Dubrovnik
Zeven uur vanmorgen was het dan toch zover: we mochten weer varen. Het was stralend weer.
Dubrovnik was onze bestemming maar we legden aan in Pelješac, een schiereilandje boven Dubrovnik. Voor morgen wordt er weer slecht weer verwacht met zware windstoten en van hieruit kan onze boot sneller en gemakkelijker weg bij slechte weersomstandigheden. We zullen morgen al om 5u30 afvaren om het slechte weer een beetje voor te zijn.
Sowieso kunnen de kleinere schepen niet in de haven vlakbij de stad aanmeren. Of het echt niet kan, dat laat ik in het midden. Het zou best een kwestie van dure haventaksen kunnen zijn.
Een bus bracht ons met een mooie rit van anderhalf uur door de bergen naar het historisch centrum van Dubrovnik. Bossen, wijngaarden, kleine dorpjes, oester- en mosselbanken, enz. Heel mooie rit.
In de oude stad maakten we eerst een geleide wandeling. De gids wist heel veel te vertellen, veel geschiedenis waarvan ik het meeste al vergeten ben.
Dubrovnik is een mierennest, enorm druk. Super toeristisch en extreem duur. 40 euro per persoon om over de stadswallen te wandelen! Een wandeling van een uurtje. Hebben we dan ook niet gedaan. We hebben gewoon wat door de straatjes gedwaald. Zouden ook veel te veel trappen geweest zijn voor mij. Onze bus kwam ons pas om 20 uur terug ophalen zodat we nog ruim de tijd hadden om te eten.
Tot nog toe zijn de beloofde zwemstops onderweg er niet gekomen. En we hopen dat we morgen kunnen uitvaren want in Pelješac is er echt niks te zien. We hebben een slechte week uitgezocht wat het weer betreft.
Pučišca / Split
Vijf uur vanmorgen zijn we vertrokken. We varen naar het kleine dorp Pučišća en niet naar Makarska zoals origineel het plan was.
Voor de verandering is het grijzer dan grijs, koud, en waait het heel hard. De wind (jugo) komt nu wel van de andere kant maar is zo mogelijk nog gevaarlijker voor de schepen dan de bura.
In dit dorp is de enige steenhouwersschool van Kroatië gevestigd. Bijna het hele dorp bestaat uit witte kalksteen. Verder is er hier geen bal te zien en we varen vandaag niet verder.
Naast ons ligt een zeilschip van een Nederlands koppel. Zij waren vanmorgen uit Makarska vertrokken en zegden ook dat het er best gevaarlijk was met de harde wind. Onze kapitein heeft dus echt wel het beste met ons voor, al is dat voor ons nu niet zo fijn want Makarska, dat beschouwd wordt als een van de mooiste stadjes op Kroatië, gaan we dus niet zien.
Het is wat het is.
Terug in Split over de woelige zee. Het was voor de verandering wel prachtig weer.
Er werd onderweg zowaar een zwemstop ingelast. Raden wie er als eerste in het water sprong, ondanks zijn flinke verkoudheid.
Eindelijk konden we tijdens de vaart op het zonnedek zitten. Heerlijk! Zo hadden we ons de hele cruise voorgesteld.
Na de lunch volgde er nog een geleide wandeling door Split maar ik ben al na een paar minuten terug naar de boot gegaan want ik voelde me niet goed. Heb de rest van de dag in bed doorgebracht. We hebben zelfs 's avonds niet gegeten. Ik denk dat ik een griepje onder de leden heb.
Morgen naar huis. Hoe ik dat moet gaan doen??? Ik wil alleen maar liggen. Maar ik zal ook heel blij zijn om weer thuis te zijn.
Thuis
Vannacht hebben we geen oog dichtgedaan. Maurice door de blafhoest, ik van de kou (ondanks twee dekbedden) en het zuurbranden.
Toen ik vanmorgen opstond kwam alles wat er nog in mijn maag zat eruit. En toen begonnen de buikkrampen. Ik heb een yoghurtje gegeten en een halve tas thee gedronken.
Reizen als je ziek bent is allesbehalve leuk. Maar goed, we zijn vlot thuis geraakt.
Op naar de volgende maar weer. 😉
