Winter in Winterberg

 

Winter in Winterberg

Vorige week waren we voor een korte vakantie in Winterberg, Hochsauerland. We hadden gehoopt op sneeuw en hoe dichter we bij onze bestemming kwamen, hoe meer sneeuw we zagen. Maar dat er zóveel zou liggen, dat hadden we niet verwacht. Ik schat om en bij de 40 à 50 cm. Prachtig was het.

We hebben enkele mooie wandelingen gemaakt, soms op gebaande boswegen maar ook in de Tiefschnee. Dat laatste was wel lastig stappen! De laatste dag was het flink aan het dooien en mochten we het bos niet meer in. Te gevaarlijk vanwege de pakken sneeuw die van de bomen vielen.

Niet getreurd. Ons hotelletje had een kleine maar fijne wellness met sauna, stoombad, infraroodcabine en zwembad. We hebben ons daar niet verveeld!

En we zijn ook nog een halve dag naar Frankenberg geweest om de mooie vakwerkhuizen te bekijken en te lunchen in het Relais & Châteaux Hotel Die Sonne, alwaar we heerlijk gegeten hebben!

 

En zo zat ook deze korte vakantie er weer op. Op naar de volgende!

Maand in Spanje

 

Wist je dat ...

... de herfst aan de Costa Blanca een pak warmer en zonniger is dan in België

 ... het hier net zo hard kan regenen dan thuis (gelukkig niet zo lang)

... de mandarijnen in de Vall de Gallinera al rijp aan de bomen hangen

... de appelsienen en citroenen nog even tijd nodig hebben om te rijpen

... een koffie op een terras slechts max. 1.60€ kost, incl. een stukje cake of een speculoosje van Vermeiren!!

... je hier al een menú del día - 3 gangen én lekker - hebt voor tussen de 10 en 17 euro

... ik gisteren voor een halve kilo visfilet (merluza) en acht grote langostinos slechts 6.77€ betaalde

... we zowel 's morgens, 's middags als 's avonds buiten eten bij heerlijke temperaturen

... de muggen het ons helaas lastig maken om op ons terras te zitten

... we genieten van zon, zee & strand, ritjes in de bergen en naar gezellige stadjes en we nog lang niet naar huis komen!

dinsdag 17 oktober 2017

Wist je dat 2 ...

... een bidon van 5 liter water hier in Dénia slechts 68 cent kost in de supermarkt

... er hier tomaten in de supermarkt liggen: origén: Bélgica

... krekels een oorverdovend lawaai maken

... we vorige week in Callosa d'en Sarrià waren (Fonts d'Algar), de streek van de loquat ... mij totaal onbekend

... het achterland van de Costa Blanca ongelofelijk mooi is

... ik hier best de winter zou willen doorbrengen

... mijn kennis van het Spaans beetje bij beetje helemaal terugkomt

... je hier standaard aangesproken wordt in het Valenciaans: bon día ipv buenos días

... manlief al veel hoogtemeters heeft gemaakt met zijn (huur)fiets

... we nog steeds genieten van zon, zee & strand, ritjes in de bergen en naar gezellige stadjes en we nog lang niet naar huis komen!

dinsdag 24 oktober 2017

Wist je dat 3 ...

... we vorige week een minitrip van 3 dagen hebben gedaan naar Cuenca, Albarracín en Teruel, die terecht op de Werelderfgoedlijst van Unesco staan

... het daar, hoewel toeristisch, nog het échte Spanje is waar niet of nauwelijks Engels gesproken wordt, zelfs geen Valenciaans!

... de Moren en de Christenen in Spanje eeuwen geleden tijdens de Reconquista zwaar met elkaar in de clinch hebben gelegen

... dit in ieder zichzelf respecterend dorp in de regio Valencia nog ieder jaar uitgebreid herdacht wordt tijdens 'Moros y Cristianos' ; bij 'ons' was dat van 30 juli tot 16 augustus, in Calpe van 19 tot 24 oktober

... het levensritme van de gemiddelde Spanjaard totaal anders is dan het onze: buurman durft gerust om 1u 's nachts zijn jacuzzi nog aanzetten op zijn dakterras maar om 10u 's morgens is buurman nog in geen velden of wegen te bekennen

... er nog steeds veel monokini ge-zon-d wordt aan de Spaanse cost, en daar schrik ik van want dat is in Frankrijk en in Portugal al lang weer 'out'

... we vorige week langs de weg 6 kilo appelsienen kochten voor 5 euro

... mijn kapper van 30 jaar geleden in een nabij gelegen dorp een kapsalon heeft en ik daar mijn haar heb laten knippen

... we nog steeds genieten van zon, zee & strand, ritjes in de bergen en naar gezellige stadjes en we nog lang niet naar huis komen!

dinsdag 31 oktober 2017

Wist je dat 4 ...

... onze tijd in Spanje er helaas op zit

... de maand voorbij gevlogen is

... we enorm genoten hebben van de zon die alle dagen geschenen heeft, van de relaxte sfeer, en van wat het Spaanse leven op culinair vlak te bieden heeft: de heerlijke jamónes, het fantastisch lekkere (runds)vlees (en ik eet normaal geen rood vlees!), vis en schaaldieren van de zee recht op het bord, de rijpe vruchten zoals chirimoya, pomegranate, kaki, en natuurlijk niet te vergeten de lekkere wijnen

... we tijdens onze laatste week nog eens een keer naar Valencia zijn geweest omdat ik niet genoeg kan krijgen van deze heerlijke stad. Ook Alicante en La Vila Joiosa hebben we bezocht.

... 'ons' Fiatje 500 goed dienst gedaan heeft, en ik dat kleine handige ding ga missen

... het mij innerlijk veel rust heeft gebracht om eens voor langere tijd afstand te nemen van alles wat er thuis reilt en zeilt

... het toch ook weer fijn zal zijn om familie en vrienden terug te zien

... we nu met gezonde spanning uitkijken naar de komst van ons kleinkind ... nog twee weken!

~ THE END ~

De Kale Berg

 

De Kale Berg

Manlief droomt er al jaren van om de Kale Berg, a.k.a. Mont Ventoux, te 'doen' (met de racefiets uiteraard). Drie dagen geleden opperde hij het idee om het NU te doen, onder het mom van 'nu kan het nog, wie weet wat is het volgend jaar weer'. 

Het is wel heel kort voor ons vertrek naar Spanje, maar op onze leeftijd moet je niet meer uitstellen, en ik zeg ook geen 'nee' tegen een onverwacht reisje. Vliegtuigtickets en een huurwagen waren snel geboekt, alsook een B&B midden in de mooie provençaalse natuur. Nu maar hopen dat het weer wat meezit om de beklimming te doen ...

zondag 24 september 2017

Tussendoortje

Ons mini reisje naar de Provence/Vaucluse is alweer voorbij. Eigenlijk zijn de onverwachte uitstapjes meestal ook de leukste. Dat was ook deze keer niet anders. 

Vijf dagen hebben we genoten van de mooie landschappen, de gezellige stadjes, het lekkere eten en drinken en de fijne chambre d'hôtes.

En natuurlijk, als top of de bill, heeft manlief zijn droom verwezenlijkt: hij heeft de Mont Ventoux beklommen! Van Bédoin naar 'Le Sommet' (21.5 km) in énen trek. Stijgingspercentages van 10 tot bijna 12% en geen enkel vlak stuk ... het kon hem allemaal niet deren. Prachtig weer was het die dag: bijna windstil, zonnig en warm, zo'n graad of 22 toen we 's morgens vertrokken (hij met de koersfiets, ik met de auto), 13 graden op de top zo'n goede twee uren later. 

Twee dagen eerder was het 14 graden toen we met de auto naar boven reden, de mistral blies hevig, op de top was het 4 graden en we zagen geen hand voor ogen door de mist die er hing. 

Gelukkig hadden we wat speling en tijdens de mistral-dagen hebben we wat uitgebreider kennisgemaakt met Avignon en Vaison-la-Romaine. Ook Carpentras en l'Isle-sur-la-Sorgue konden nog eens op een bezoekje rekenen.

We hebben zelfs een dag in de Ardèche doorgebracht. Mooi is het daar aan de Gorges de l'Ardèche en de Pont d'Arc. We gaan zeker nog eens terug.

Zijn moment de gloire.

 

Kastelen en zo

Kastelen en zo

Half vorige week voelde ik me eindelijk wat beter, goed genoeg om gedurende vijf dagen uitgebreid mijn verjaardag te gaan vieren aan de Loire. Het weer beloofde ook mee te zitten en een hotel was snel geboekt. Koffer ingepakt, fietsen op de auto gezet en in de stortregen richting Frankrijk. Gelukkig hield het na Parijs op met regenen en hebben we tot op de dag van vandaag geen druppel regen meer gezien.

Het was de bedoeling om stukken van de trail 'La Loire à Vélo' - 800 km lang - te fietsen. Eigenlijk van château naar château, maar dat bleek in de praktijk geen haalbare kaart. Waar we dachten altijd langs de Loire te kunnen fietsen (m.a.w. vlak), viel dat dikwijls vies tegen. Grote stukken van het traject lopen nogal ver het binnenland in en waren meer dan hellend. Zo steil soms dat ik er met mijn e-bike op de hoogste ondersteuning niet op geraakte. Tijdens dit soort tochten is 50 km op een dag toch echt wel mijn absolute maximum. Tja, dan kom je niet ver natuurlijk.

Amboise-Chaumont-Amboise hebben we gefietst: 51 km, zeer zwaar ; Blois-Chambord-Blois was een lichtere tocht, ook 50 km maar wel vlak of vals plat maar daarvoor moesten we ons eerst met de wagen verplaatsen naar Blois. Verder nog Amboise-Chenonceau-Amboise, 39 km met een zware heenrit en een lichte terugrit.

Conclusie: als je dit op de fiets wil doen inclusief bezoek aan een kasteel en bijbehorende tuin/park, dan kan je maar één kasteel per dag zien. We hebben dus ook een dag wat kastelen met de wagen bezocht. Van de tachtig kastelen hebben we er vijf (*) van binnen en van buiten, inclusief park, bezocht en een aantal alleen van de buitenkant. Tachtig kastelen ... 'trop is teveel'. En aan een gemiddelde inkomprijs van 13 euro per persoon per kasteel zijn we na tachtig kastelen failliet! ;-)

Hoewel het best pittige ritten waren hebben we er toch enorm van genoten. Niet alleen van het fietsen, maar ook van de prachtige landschappen, de schitterende kastelen, de historische dorpen en steden, ... Niet voor niets staat de Vallei van de Loire op de UNESCO Werelderfgoedlijst ... een lust voor het oog. En natuurlijk hebben we ook genoten van het lekkere eten en de heerlijke wijnen. Ik heb een TOP verjaardag gehad.

Alle foto's op Flickr.

(*) Chambord, Ussé, Chenonceau, Villandry, Azay-le-Rideau. 

Portugal

 

Vakantieverslag

Een verslagje gaat het worden. Zuid-Portugal is tenslotte niet nieuw voor ons.

Maar first things first ... we hadden bijna onze trein van 6u gemist. Manlief had de wekker gezet om 5u, kwestie van niet te moeten stressen. Om 5u40 schoot hij wakker. Wekker niet gehoord/wekker niet afgegaan? Dat blijft een open vraag. We zijn in ieder geval nog nooit zó snel uit bed geweest. In zeven haasten een koffie gedronken en ik heb zelfs nog mijn haar gewassen want ik kom niet buiten als mijn haar niet gewassen is. Nooit! Gelukkig wonen we maar 2 minuten lopen van het station en waren we uiteindelijk nog net op tijd voor onze trein.

Na een 'uneventful flight' stonden we al om 11u20 (Portugal is GMT+1) in Faro aan de balie van de autoverhuurder. De geboekte Fiat 500 was een 'or similar' wat we maar niks vonden, maar mits een kleine opleg konden we upgraden naar een Fiat 500L Living, een 7-seater voor ons twee, met alle mogelijke toeters en bellen. Heerlijke wagen! 

Onze eerste verblijfplaats lag aan de westkust, meer bepaald in het dorp Vila Nova de Milfontes in het Costa Vicentina nationaal park, halfweg tussen Lissabon en Cabo de São Vicente. Omdat we toch tijd genoeg hadden, reden we er naartoe langs de kleine wegen. Dit deel van de Alentejo is zeer dun bevolkt en de natuur onderweg is prachtig. Zoals gebruikelijk in deze tijd van het jaar bloeiden de jacaranda's nog volop en ook de ooievaars zaten op hun nesten. En verder natuurlijk heel veel kurkeiken en olijfboomgaarden.

Al gauw realiseerden we ons dat dit niet het toeristische Portugal is. Dit is het Portugal van de Portugezen. Er zijn in het hele gebied maar enkele kleine stadjes en er wordt slechts met mondjesmaat Engels gesproken. Ook hier weer de typische witte huisjes met gekleurde rand, meestal blauw of geel, soms ook oranje. De kustlijn is wild, met hoge ruwe kliffen, de stranden zijn puur en ongerept en hebben geen faciliteiten zoals in de Algarve. Droomstranden voor windsurfers, bodyboarders en rustzoekers. En voor wandelaars want de Fishermen's Trail (deel van de Rota Vicentina, 400 km wandelwegen) loopt hier langs de kust, op prachtig aangelegde wandelpaden, hoog boven de zee. Een zeer mooi en rustig gebied, ideaal om volledig te ontstressen en om uit te waaien, en dat laatste mag je zeer letterlijk nemen!

Na een week verkasten we naar Carvoeiro in de Algarve. Deze keer de volledige kustweg gevolgd, via Cabo São Vicente, het meest westelijke punt van het Europese continent. Mooi, en weer veel ooievaars en wilde bloemen gezien onderweg.

We zijn al verschillende keren in de Algarve geweest, maar nog nooit in deze regio. Het was niet echt ons dada: te druk, te Engels, te toeristisch. Waar we in Milfontes een heerlijke cataplana de peixe of arroz de tamboril aten voor geen geld, zagen we deze typisch Portugese gerechten in Carvoeiro zelfs niet op de kaart staan. Dat zegt genoeg denk ik.

Bovendien kwamen we ook nog eens in een hittegolf terecht met temperaturen van om en bij de 35 graden en een hoge luchtvochtigheid. Van de geplande uitstapjes is helaas niet veel terecht gekomen. Maar niet getreurd, we hebben deze regio al vaker bezocht. En zóveel stellen de stadjes niet voor. We hebben wel de Rota das Falésias nog eens gereden en weer veel te veel foto's genomen. Zó mooi!

Op de eindafrekening van het autoverhuurbedrijf zie ik dat we toch weer 1.243 km gereden hebben. Ik schrik ervan, want naar mijn gevoel was dit - willens nillens - een pure rustvakantie.

Alle foto's kan je bekijken op Flickr.

Logies: reviews op Tripadvisor.
Vila Nova de Milfontes, hotel HS Milfontes Beach
Carvoeiro, hotel Mirachoro Praia.

Spanje in de lente

 

Nooit eerder zijn we zo vroeg op het jaar langer dan een midweek/lang weekend naar Spanje (vasteland) afgereisd. Dat was ons te koud als lentebestemming. Omdat we nu toch naar Valencia gingen voor Las Fallas, vonden we het een mooie gelegenheid om de zuidelijke Costa Blanca te verkennen met het oog op een lang(er) verblijf in de herfst en de vroege lente (in putje winter is dit toch sowieso te koud voor ons). 

Ik moet nu zeggen: dat viel 100% mee als lentebestemming. De ochtenden en de avonden waren koud, maar overdag hadden we - op één enkele dag na - altijd mooi zonnig weer met temperaturen variërend tussen 17 en 23 graden, in de schaduw. Meer moet dat voor mij niet zijn.

Eerste bestemming was Moraira, een klein en fijn stadje gelegen tussen Alicante en Valencia. Hier geen typische Costa Blanca toestanden zoals hoogbouw, drukte, pensionados, ... Neen, zeker niet. Mooie villa's tegen de bergflanken, enkele kleine strandjes, een gezellige boulevard met terrasjes, voldoende winkels. Toch nog wel het echte Spanje. En wat heel belangrijk is ... voor manlief dan: een prachtige omgeving om te fietsen! Ook hij heeft zich twee dagen uitgeleefd in de bergen op de fiets. Terwijl zat ik op ons terras in de B&B te genieten van mijn boek en van de zon en tegen twee uur (lunchtijd in Spanje) wandelde ik naar de boulevard en zocht alvast een plekje op één van de zonovergoten terrassen. 

Van de rust in Moraira reden we naar Valencia. Hier hebben we ons drie dagen ondergedompeld in de madness van Las Fallas. Je kan het vergelijken met een ver doorgedreven carnaval. Iedere wijk heeft zijn eigen falla, dwz een 'kunstwerk' gemaakt van piepschuim, karton, papier maché, hout, enz. met een bepaald thema. Aan deze kunstwerken, want zo mag je ze echt wel noemen, wordt vaak een jaar gewerkt en op de laatste dag van de festiviteiten worden alle kunstwerken een voor een verbrand tijdens de Cremà. Met als apotheose om 1u 's nachts (alweer) een enorm vuurwerk. 

Verder zijn er twee dagen lang van ongeveer 11u 's morgens tot 11u 's avonds optochten van Valencianos. Een beetje zoals bij ons in vroeger dagen de processies. Vrouwen, mannen en kinderen, allemaal in de prachtigste kostuums én met 'matching' schoenen, lopen dan door de straten van Valencia om bloemen te brengen naar de Virgen de los Desamparados, de patroonheilige van Valencia. Dit is het gedeelte 'Ofrenda de Flores'. Het zijn niet alleen mensen van Valencia stad, maar ze komen vanuit de hele provincie. Optochten waar geen einde aan kwam. 

En dan is er nog de dagelijkse Mascletà. Ik heb nog steeds niet begrepen wat hier de bedoeling van is. Het is gewoon heel veel knalvuurwerk dat midden op de dag afgestoken wordt op het grootste plein van de stad, de Plaça de l'Ajuntament. Mensen zitten al van 's morgens te wachten op het plein om toch zeker maar niks te missen, hoewel je van het vuurwerk nauwelijks iets ziet als ze zon op haar hoogste punt staat. En de knallen hoor je 500 meter verderop ook nog. 

 

En dan was ik nog bijna de Gran Nit del Foc vergeten, een 20 minuten durende vuurwerkshow aan de vooravond van de allerlaatste Fallas-dag. 

Enfin, het heeft er drie dagen lang geknald en wij hebben eens een andere kant van Valencia gezien. En uiteraard hebben we wel meer gedaan en gezien dan het Fallas gebeuren. Valencia is en blijft een mooie stad met een interessante architectuur, lekkere typische restaurantjes, mooie pleintjes, veel groen. Gezellig, met heel veel sfeer. Een stad naar mijn hart.

Na een bezoek aan onze vrienden in Alicante - die voor ons een heerlijke uitgebreide Spaanse lunch hadden bereid - reden we naar Cabo Roig waar we voor tien dagen een penthouse hadden gehuurd. Ook hier in de buurt hebben we vrienden wonen, dus de eerste avond zaten we al samen aan de cava. Het appartement was heerlijk met de zee en het strand aan het einde van ons straatje. Maar we hebben vooral genoten van ons dakterras met meer dan 180° zeezicht want het dorp op zich stelde niet veel voor. Heel veel Engelse toeristen en nauwelijks een Spanjaard te bespeuren. En dat misten we wel. Ook de natuur is hier veel minder aantrekkelijk. Hectaren vol met appelsien- en citroenbomen en geen echte bergen om te fietsen. Maar de zon was wel altijd van de partij en daar gingen we tenslotte voor.

Van hieruit hebben we nog Murcia, Cartagena en Elche bezocht. Murcia en Cartagena hebben een rijk historisch verleden dat o.m. teruggaat tot de Moorse overheersing in de 9de eeuw. In de 15de eeuw werden er belangrijke irrigatiesystemen aangelegd in de huerta, de boomgaarden waar deze streek om bekend staat.

Als je, zoals ik, van palmbomen, vetplanten en bloemen houdt, dan moet je El Huerto del Cura een keer bezoeken. Het is een prachtig verzorgde palmentuin. Maar eigenlijk is de kleine stad Elche één grote palmenoase. El Palmeral prijkt dan ook sinds 2000 op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Het is een route van een kilometer of drie die je kan lopen/fietsen/rijden.

We zijn nu naarstig op zoek naar een penthouse (liefst) of een huis 'ergens' aan de (zuidelijke) Costa Blanca voor de maand oktober, maar dat wordt niet gemakkelijk. Alle goed gelegen en betaalbare woningen zijn al tot een eind in 2018 verhuurd, zo ook 'onze' penthouse helaas. ☹️

Dus ... als een van mijn lezers of lurkers iemand kent die een vakantieverblijf verhuurt aan de zuidelijke Costa Blanca ... wij houden ons aanbevolen. 

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

Voor de archieven:

Vluchten Antwerpen - Alicante en Murcia - Antwerpen

Autohuur: Centauro - Opel Corsa

Verblijf:

Moraira - Casa Pauline

Uitstekend gelegen appartementencomplex met hotelservice, 5 min. wandelen naar een van de strandjes en 15 min. naar het centrum van Moraira en de mooie promenade.

Ons appartementje op de tweede verdieping was functioneel en mooi ingericht, met open keukentje, tafel en stoelen, kleine badkamer en extra slaapkamer. En uiteraard een mooi terras met uitzicht op de zee. Voor ons twee was hert groot genoeg. 

Wij hadden gekozen voor een dagelijks ontbijt dat werd opgediend in de gezellige ontbijtkamer. Het was een uitstekend ontbijt, deels buffet, maar ook altijd een extraatje in de vorm van een smoothie, vers fruit, en een eitje naar keuze. 

Prijs/kwaliteit: prima.

Valencia - Hotel Casual Valencia Vintage

Topligging op de hoek van de Plaça de l'Ajuntament. Onze kamer op de 8ste verdieping was netjes, maar de badkamer was wel aan renovatie toe. De twee kleine ramen keken uit op een smalle binnenplaats wat op zich niet zo erg was omdat we toch alleen maar op de kamer waren om te slapen en omdat het er 's nachts wel rustig was. 

Goed ontbijt met mooi uitzicht op de schitterende gebouwen op de Plaça de l'Ajuntament.

Prijs/kwaliteit: zeer slecht, maar dat is overal zo tijdens de Fallas. We betaalden 190 euro per nacht (buiten de Fallas periode 69 euro per nacht).

Cabo Roig - Dakappartement Cabo Marina

Prima penthouse op 250 meter van de zee gelegen. Living met half open keuken (met alle mogelijke apparatuur), 2 slaapkamers en 2 badkamers, zuidoostgericht terras met tafel en stoelen en een enorm dakterras met tafel en stoelen, ligbedden, loungeset, barbecue. 

Ondergrondse parkeergarage en gratis gebruik van fietsen.

Een zalig appartement. Enige opmerking: het bed was aan de smalle kant.

Prijs/kwaliteit: zeer goed.

Las Fallas de Valencia

Las Fallas (Castiliaans) of Falles (Valenciaans) is een traditioneel feest ter ere van Sint-Jozef dat ieder jaar in de maand maart de stad Valencia (Spanje) in zijn ban houdt. Honderdduizenden toeristen komen jaarlijks dit drie weken durende feest beleven.

Het hoogtepunt van de festiviteiten vindt plaats tijdens de laatste drie dagen van Las Fallas. Ook wij hebben ons drie dagen ondergedompeld in deze madness.

Las Fallas kan je vergelijken met een ver doorgedreven carnaval. Iedere wijk heeft zijn eigen Falla met een Ninot, dwz een ‘kunstwerk’ gemaakt van piepschuim, karton, papier maché, hout, enz. met een bepaald thema.

Aan deze kunstwerken, want zo mag je ze echt wel noemen, wordt vaak een jaar gewerkt en op de laatste dag van de festiviteiten worden alle kunstwerken (zo’n 600 in totaal) een voor een verbrand tijdens de Cremà. Met als apotheose om 1u ’s nachts (alweer) een enorm vuurwerk.

Verder zijn er twee dagen lang van ongeveer 11u ’s morgens tot 11u ’s avonds optochten van Valencianos. Een beetje zoals bij ons in vroeger dagen de processies. Vrouwen, mannen en kinderen, allemaal in de prachtigste kostuums én met ‘matching’ schoenen, lopen dan door de straten van Valencia om bloemen te brengen naar de Virgen de los Desamparados, de patroonheilige van Valencia.

Dit is het gedeelte ‘Ofrenda de Flores’. Het zijn niet alleen mensen van Valencia stad, maar ze komen vanuit de hele provincie. Optochten waar geen einde aan komt.

En dan is er nog de dagelijkse Mascletà. De mascletà is een traditionele Spaanse vuurwerkshow die overdag , om 14u stipt, wordt afgestoken vanop het grootste plein van de stad, de Plaça de l’Ajuntament.

De show word in ongeveer 6 a 7 minuten in intensiteit opgebouwd naar een climax. Toeschouwers zitten al van ’s morgens te wachten op het plein om toch zeker maar niks te missen, hoewel je van het vuurwerk nauwelijks iets ziet als ze zon op haar hoogste punt staat.

De knallen hoor je 500 meter verderop ook nog want het knalt enorm en aan het einde zijn de vreugde-uitbarstingen om nooit meer te vergeten. Een unieke ervaring! Hét hoogtepunt dat tevens het einde van Las Fallas inluidt, is de Gran Nit del Foc, een 20 minuten durende vuurwerkshow aan de vooravond van de allerlaatste Fallas-dag.

Enfin, het heeft er drie dagen lang geknald en wij hebben eens een andere kant van Valencia gezien. En uiteraard hebben we wel meer gedaan en gezien dan het Fallas gebeuren. Valencia is en blijft een mooie stad met een interessante architectuur, lekkere typische restaurantjes, mooie pleintjes, veel groen. Een stad naar mijn hart.