Zoals we de laatste jaren steeds doen, ook deze keer weer een fly & drive en een rondreis, doorheen Sardinië deze keer. Het eiland was ons totaal onbekend en eigenlijk was ik na het lezen van reisgidsen, forums en dergelijke niet veel wijzer geworden want 'zoveel mensen, zoveel smaken'.
Deze vakantie was er eentje met nogal wat hindernissen. Te beginnen met- de treinstaking. We gaan, als het uitkomt met de vluchturen, met de trein naar de luchthaven - het is een rechtstreekse verbinding, heel gemakkelijk ;
- de bestelde taxi was te laat ;
- file, file, file onderweg naar Zaventem zodat we bijna onze vlucht gemist hadden ;
- vertraging van onze vluchten, een geluk bij een ongeluk ;
- creditcard van manlief werkte niet, deze was geblokkeerd vanwege 'frauduleuze transacties', maar gelukkig hebben we meerdere kaarten ;
- CF-kaartje van fototoestel vol en in geen velden of wegen een fotowinkel te bekennen. Jawel, ik had een USB-stick mee maar zonder laptop (die ik voor één keer had thuisgelaten) ben je daar niks mee. Hoe stom kan je zijn! Gelukkig na lang zoeken toch een CF-kaartje gevonden.
- de grootste 'hindernis' voor mij persoonlijk was toch wel het klimaat. Heet en vooral heel vochtig en als er nu iets is waar ik niet tegen kan ... En geen zuchtje wind wat het nog ondraaglijker maakt.
Cagliari, onze eerste stop, was goed te doen. Het was toen ook nog niet echt warm, zo'n graad of 25. Heerlijk weer dus om, na onze bagage te hebben gedropt in
Hotel Nautilus aan de Lungomare Poetto (die helemaal opengebroken lag vanwege herinrichting), de stad te gaan verkennen. Hoewel de hoofdstad van Sardinië, is het oude stadscentrum niet echt groot. Buiten de wijk Castello met zijn smalle straatjes is er weinig cultureel erfgoed in Cagliari, al waren de oude palazzi aan de haven wel erg mooi. Maar we waren er eigenlijk heel snel uitgekeken omdat er ook niet veel ambiance was. Geen gezellige pleintjes, weinig volk, niet het 'kloppende hart' zoals het in de reisgids werd voorgesteld.
Verder ook nog naar Chia in het uiterste zuiden gereden. Ook daar viel niet veel te beleven, ook de weg er naartoe was niet echt spectaculair. We hebben er dan maar een halve dag op het strand doorgebracht. Wij houden wel van wat ambiance en gezelligheid ... terrasjes, mensen kijken, toffe pleintjes, ... en dat hebben we heel deze vakantie heel erg gemist.
Op dag vijf zetten we onze rondreis verder en gaan we voor vier nachten naar
Hotel Nettuno in Cala Gonone. De weg er naartoe doorheen het Parco Naturale dei Sette Fratelli is schitterend: hoge rotsen afgewisseld met veel groen ... ik heb nooit geweten dat Sardinië zó groen was! Het wegennet op Sardinië bestaat voornamelijk uit smalle (berg)wegen waar de maximum snelheid 50 km/uur is (op sommige stukken haal je niet eens 20 km/u). We hadden dus al snel door dat je je tijd moet nemen voor je verplaatsingen. Daarom hebben we er telkens een volledige dag voor uitgetrokken om van de ene locatie naar de volgende te rijden. Zo konden we onderweg nog wat aan sightseeing doen. De Rocce Rosse (rode rotsen) in Arbatax en Pedro Lungo (rots) in Baunei tijdens deze rit, en dan verder over de Passo Manno met stijgingen tot wel 20% naar Cala Gonone. Ons Fiatje 500 had het soms zwaar te verduren. Ontegensprekelijk een schitterende rit, en zo zouden er nog vele volgen.
Cala Gonone ligt helemaal afgelegen aan de oostkust. Je komt er langs een smalle bochtige weg, ofwel met de boot. Het is een gezellig stadje, dorp eigenlijk want het is maar klein. De Lungomare is afgeboord met oleanders en parasoldennen en er zijn voldoende restaurantjes. Heel gezellig! De troeven van Cala Gonone zijn de
Grotte del Bue Marino en de verschillende strandjes zoals Cala di Luna, Cala Mariolu, enz. Aan het haventje kan je een bootje huren, of een excursie met een grotere boot boeken. Dat laatste hebben wij gedaan en de boottocht was prachtig.
De kustlijn gezien vanaf de zee is veel spectaculairder dan vanaf het land. Eerst hebben we de grotten bezocht, daarna naar Cala di Luna. Manlief heeft een paar uren genoten op het strand, maar voor mij was het veel te heet (33°, gevoelstemperatuur 37°) en vooral de hoge luchtvochtigheid speelde me parten. Niet voor niets is het eiland zo groen natuurlijk! Gelukkig was er wat verderop in het bos een cafeetje waar ik me in de schaduw kon zetten. Samen met een tiental wandelaars die van Cala Gonone naar Cala di Luna gestapt waren ... 9 km bergop, bergaf, in de brandende hitte ... ik doe het ze niet na!
De volgende dag weer een mooie rit: door de Sopramonte naar Orgosolo, bekend van de murales (muurschilderingen), die eigenlijk een stil protest zijn tegen alle vormen van onrecht in de wereld. Indrukwekkend! Zoals deze van een zwarte vrouw met haar kind achter prikkeldraad, met een tekst van Desmond Tutu (vertaald): "Toen de eerste missionarissen naar Afrika kwamen, hadden wij het land en zij de bijbel. Toen sloten we onze ogen en baden. Toen we ze weer openden, hadden wij de bijbel in de hand en zij het land." Om stil van te worden.
En onderweg kom je allicht nog iets tegen om te bezoeken, zoals bijvoorbeeld de archeologische site
Nuraghe Mannu waar we een zeer interessante uitleg kregen van de enthousiaste gids.
Nuraghi zijn hét culturele erfgoed van Sardinië.
Onze derde bestemming voor de volgende vier nachten was de Agriturismo Tenuta Pilastru op het platteland in Arzachena, een enorm domein met een eigen wijngaard. Een fantastische plek om tot rust te komen, met een mooi zwembad in een grote tuin waar we dankbaar gebruik van hebben gemaakt.Het noorden van Sardinië staat bekend om zijn fascinerende kustlijn: de Costa Smeralda met haar prachtige stranden en baaien met helder water van het mooiste blauw, uitlopend in immense granietrotsen zoals bij Capo Testa. Mondaine stadjes als Porto Cervo met - eindelijk - wat gezellige terrasjes. De duren prijzen nemen we heel graag voor lief. We hebben heel de kust gereden, van Baia Sardinia tot in Porto Rotondo. In de auto was het fris en beter dan buiten want, oh, wat heb ik afgezien van de hitte!
We hebben ook vanuit Palau een mini cruise gedaan doorheen de
Maddalena Archipel. Ik heb lang getwijfeld, want tijdens zo'n dagexcursie ga je drie keer van boord om te zwemmen en te zonnen op het strand in een baaitje. Toch maar doorgezet en het was werkelijk heel mooi en relaxerend om langs de talrijke kleine eilandjes te varen. De strandjes waren niet mijn ding (geen faciliteiten want beschermd natuurgebied).
Onze laatste vier nachten brachten we door in
Country Hotel Vessus in Alghero. De route die ik had uitgestippeld liep langs kleine wegen, met veel bochtwerk en weer een heel ander landschap: glooiende heuvels, landbouw, wijngaarden en langs de weg duizenden klaprozen en veldbloemen. Een schitterende immense lappendeken.
Na het inchecken maar direct een eerste bezoek aan Alghero gebracht, klein maar fijn en toch wat meer leven dan in de andere plaatsen. De
Rally di Sardegna die zal daar niet vreemd aan geweest zijn. En eindelijk eens een fatsoenlijk strand, met ligbedden én douches én toiletten, waar we een dag hebben doorgebracht. Onder de parasol weliswaar, want ook hier was het brandend heet, maar er stond een briesje.
En we hebben ook nog twee mooie stadjes bezocht: Castelsardo en Bosa. Kleine stadjes die tegen de berg aanleunen, veel trappen, heel veel trappen, en dat in die hitte ... En weer een mooie rit er naartoe. Als je het op de kaart bekijkt, dan is het grootste deel van Sardinië beschermd natuurpark. Rijden in Sardinië is ook heel relaxt. Wij hebben ritten gereden dat we nauwelijks andere auto's of motoren tegenkwamen. De afstanden zijn evenwel niet te onderschatten!
Op onze laatste dag moesten we helemaal terug naar Cagliari, maar omdat onze vlucht pas 's avonds ging hadden we nog ruim de tijd om over de kleine wegen te rijden met een omweg langs het schiereiland Sinis, ook alweer beschermd natuurgebied. En helemaal vlak, het leek wat op onze polders. Daar hebben we op het gemakje nog geluncht (en ik heb er genoten van de flinke zeebries) en om 17u hebben we onze auto ingeleverd op de luchthaven, met 2070 km meer op de teller.(*) Salve! verwijst naar de begroeting van de Sardijnen. Hier geen buon giorno of ciao, maar salve. Net iets minder formeel dan buon giorno en iets formeler dan ciao. Je moet het maar weten. Onze reisweg op kaart:(uitstappen niet meegerekend, dat was te veel gevraagd van Google Maps)Bevindingen:Sardinië is een eiland voor de natuurliefhebber die houdt van wilde, woeste natuur, van rust en stilte, voor de goed getrainde wandelaar, voor mensen die qua luxe niet veeleisend zijn. Eerder een eiland voor kampeerders. Wij zijn toch meer van het mondainere, en ik miste vooral de zuiderse sfeer. Ook qua cultuur bleef ik op mijn honger.Tip: kijk uit waar je tankt. Benzineprijzen variëren van 1.53 tot 1.70 euro (juni 2015). Voor service, of betalen met creditkaart betaal je 20 cent per liter extra (resp. 1.73 en 1.90 euro).Logies (alles geboekt via booking.com):Hotel Nautilus, Cagliari:Nieuw hotel met 17 kamers aan de Lungomare Poetto, op 10 minuten rijden van het stadscentrum. Het was er nu erg rustig omdat de Lungomare opgebroken lag en tot het einde der werken verkeersvrij is. Dat zou wel eens anders kunnen zijn als er opnieuw auto's mogen rijden. Helaas heb je vanaf het hotel geen zeezicht omdat er een lelijk gebouw in de weg staat op het strand voor het hotel.
Kamer: mooi gedecoreerd in blauw/wit, nautische stijl, met alle nodige faciliteiten (TV, airco, gratis WiFi, minibar), maar onze standaard kamer was erg klein, ik schat zo'n 10m² terwijl op booking.com aangegeven staat dat de kamers 19m² zijn (tenzij ze terras en badkamer meetellen in de 19m²).
Slaapkwaliteit: goed, kamer kon goed verduisterd worden en er was geen lawaaihinder van buiten of van de andere kamers.
Parking: geen privé parking, wel altijd gemakkelijk plaats gevonden op een pleintje vlakbij.
Service: vriendelijk en klantgericht meertalig personeel.
Ontbijt: goed ontbijt met vers fruit, kaas en charcuterie, granen, yoghurt, gebak, ... en heel lekkere cappuccino.
Extra: gratis gebruik van fietsen, strandstoelen en parasol.
Prijs/kwaliteit: te duur.
Recent vernieuwd hotel met 28 kamers, op 200 meter van de zee en het centrum van het dorp. Erg rustig gelegen. Kamer: ruime kamer zonder decoratie met alle nodige faciliteiten (TV, airco, gratis WiFi, minibar), badkamer met kleine douche en balkon. Lawaaierige en niet voldoende koelende airco.
Slaapkwaliteit: goed, kamer kon goed verduisterd worden dankzij de elektrische rolluiken. Geen lawaaihinder van buiten, wel dunne muren.
Parking: geen privé parking, enkele gratis plaatsen op de straat of betaalparking. Altijd gemakkelijk plaats gevonden in de nabijgelegen straatjes.
Service: vriendelijk en klantgericht meertalig personeel.
Ontbijt: goed ontbijt met vers fruit, kaas en charcuterie, granen, yoghurt, gebak, ...
Prijs/kwaliteit: zeer goed.
Agriturismo Tenuta Pilastru, Arzachena:
Authentieke
stazzo gallurese (boerderij in de typische stijl van de streek) omgevormd tot hotel met 32 kamers en een mooi zwembad in een grote tuin. Erg rustig gelegen op het platteland, op 7 km van de zee. Kamer: ruime kamer in bijgebouw met klein raam waardoor deze nogal somber overkwam, doch met alle nodige faciliteiten (TV, airco, gratis WiFi, minibar), badkamer met grote inloopdouche en een terras. Prima airco in slaap- en badkamer.
Slaapkwaliteit: goed, kamer kon goed verduisterd worden dankzij houten luiken. Totaal geen lawaaihinder en heel stille airco.
Parking: grote privé parking voor het hoofdgebouw waar ook het restaurant zat.
Service: beetje onpersoonlijk.
Ontbijt: goed ontbijt met vers fruit, kaas en charcuterie, granen, yoghurt, gebak, ... Geen airco in de ontbijtruimte.
Prijs/kwaliteit: goed.
Restaurant (ook toegankelijk voor niet-gasten): twee menu's: een 3-gangen keuzemenu à 25 euro ; een 3-gangen regionaal menu à 35 euro. Beide prijzen inclusief een fles wijn van de eigen wijngaard, water, koffie en digestief. Eén avond gegeten, was lekker maar (zoals in alle restaurants met lokale keuken in Sardinië) niet de fijnste keuken, aan een correcte prijs.
Mooi zuiders landhuis (waar de eigenaar woont) met 11 kamers in een bijgebouw, te midden van een olijfgaard van 14 hectaren. Tuin met zwembad. Erg rustig gelegen op 5 min. rijden van het stadscentrum. Kamer: ruime kamer, met liefde gedecoreerd, en met alle nodige faciliteiten (TV, airco, gratis WiFi, minibar), badkamer met douche en een terras. Prima airco.
Slaapkwaliteit: goed, kamer kon goed verduisterd worden dankzij houten luiken. Totaal geen lawaaihinder.
Parking: grote privé parking tussen de olijfbomen.
Service: vriendelijk en klantgericht.
Ontbijt: goed ontbijt met vers fruit, kaas en charcuterie, granen, yoghurt, gebak, ...
Prijs/kwaliteit: goed.
Restaurant Il Corallo (ook toegankelijk voor niet-gasten): à la carte Sardijnse keuken. Eén avond gegeten, was lekker en zeer fijn maar wel iets duurder dan in de stad.Auto:Gehuurd via Sunnycars bij Auto Europa/Sicily By Car. Ik had er een hard hoofd in want de reviews over Sicily By Car liegen er niet om, en als je bij Sunnycars huurt ken je de verhuurder pas als je de voucher in handen hebt (na betaling). Alles is echter zeer goed verlopen: snelle afhandeling van de papieren bij ophalen, slechts 300 euro borg geblokkeerd op de creditcard, snelle en correcte afhandeling bij inleveren.
