Portugal

 

Juni 2013 ... voor het vierde jaar op rij vertrekken wij richting Portugal. Deze keer alleen naar Cabanas de Tavira met, in de helft van de vakantie, een driedaagse citytrip naar Sevilla. Dat waren we al zo lang van plan, maar steeds kwam er wel iets tussen. Nu had ik het hotel op voorhand geboekt, en ik had er ook een 'date' met een Amerikaanse kennis die speciaal voor mij naar Sevilla zou komen met haar man. Nu ja, niet speciaal uit de States want zij logeren negen hele weken in Nerja en ook voor hen zou dit een welkome afwisseling zijn van het strandleven.

Aangezien we prima vluchturen hadden (net na de middag) konden we op 4 juni gemakkelijk met de trein naar de luchthaven. Zoals meestal verliep alles voorspoedig, alleen was onze vlucht een uur te laat. In Faro snel de huurauto opgehaald - eentje van Drive 4 Fun deze keer, een stuk goedkoper dan de gerenommeerde maatschappijen. Na de snelle afhandeling konden we met onze Fiat Punto richting Cabanas. De GPS hadden we niet nodig ... we kennen ondertussen de weg.

Onze eerste stop was - zoals gewoonlijk - de pastelaria op de boulevard voor een eerste pingado, een espresso met een klein beetje melk. Daarna de sleutel van het appartement opgehaald bij HomeTeam. Chris was er zelf niet, het was een van de andere mensen. De dame bracht ons naar een appartement op de eerste verdieping hoewel ik haar duidelijk maakte dat wij een benedenappartement gereserveerd hadden. Met haar gebrekkige kennis van het Engels, en mijn gebrekkige kennis van het Portugees, bleek dat het foutief was doorgegeven door HomeTeam. Hoezo, verkeerd doorgegeven door HomeTeam? Ik was toch bij HomeTeam? We snapten er niks meer van. Chris toch maar even gebeld voor alle zekerheid. Het appartementenblokje waar wij er eentje van gehuurd hadden bleek onlangs verkocht aan een andere maatschappij zodat wij nu niet huurden van HomeTeam maar van god-mag-weten-wie. Chris heeft dan contact opgenomen met de nieuwe verhuurmaatschappij omdat wij erop stonden toch het gevraagde appartement te krijgen. Met veel tegenzin toonde de dame ons het benedenappartement. Bleek dit toch niet zo ideaal te zijn. Kleiner dan dat op het eerste en met de inkomhal en de lift vlak naast de slaapkamer. De appartementen zijn wel nieuw en goed geïsoleerd, maar toch. Uiteindelijk hebben we besloten toch maar het appartement op het eerste te houden en daar hebben we geen spijt van gehad. Maar het was in ieder geval geen goed begin. Bon, we hebben uitgepakt en zijn 's avonds een lekkere dourada grelhada gaan eten.

Woensdag stonden we op met stralend weer. Dat werd dus een stranddag waar verder weinig over te vertellen is.

Donderdag stond er enorm veel wind. We hebben 's morgens dan maar wat gewinkeld en 's namiddags hebben we een eind langs de lagune/Ria Formosa gewandeld. Wel mooi daar qua natuur. Onverwacht veel bloemen en bloeiende struiken.

Vrijdag, zaterdag en zondag waren al niet veel beter: wind, zwaar bewolkt en koud! We hebben van armoe wat uitstapjes gemaakt naar plaatsen waar we al vier keer geweest zijn.

We zijn dan ook eens over de Spaanse grens gaan kijken in Ayamonte, een klein stadje op zo'n 25 km van Cabanas. Het was er al even triest als in Portugal ... in plaats van een short en een topje hadden we meer behoefte aan een lange broek en een trui. En toch merk je, ondanks het slechte weer (het druppelde af en toe) dat de sfeer daar totaal anders is dan in Portugal. Ergens op een pleintje was er een feestje aan de gang. Mensen stonden in feestelijke kledij te dansen en vrolijk te zijn. Dat zie je in Portugal niet. Portugezen zijn veel ingetogener.

Dinsdag zouden we voor drie dagen naar Sevilla gaan. Ik had het weerbericht wat in de gaten gehouden en gezien dat ze net die dagen om en bij de 40° verwachtten in Sevilla. Sorry, maar dat trek ik niet. Ik heb dan met spijt in het hart het hotel geannuleerd - gelukkig geen probleem als je boekt via booking.com - en de Amerikaanse kennissen verwittigd dat het een dagtripje zou worden op dinsdag. Dat is gemakkelijk te doen, het is maar een uur en drie kwart rijden vanaf Cabanas.

Maandag was het weer zo'n kwakkeldag. We zijn 's morgens wel even naar het strand geweest maar al snel kwamen er weer wolken opzetten. En impulsief als ik ben stelde ik aan manlief voor om NU naar Sevilla te vertrekken. In zeven haasten wat hoognodige spullen ingepakt en online opnieuw het hotel geboekt. Zo'n lastminute boeking had dan nog het voordeel dat de kamer een stuk voordeliger was dan oorspronkelijk. Het mag ook eens een keer goed gaan!

Sevilla ... 28 graden warm en een fijne bries toen we daar kort na de middag aankwamen. We hebben onze auto in een parkeergarage gestald, zijn ingecheckt en direct de stad in gegaan voor een wandeling door onze wijk, de Barrio Santa Cruz, en we hebben gezellig geterrast en tapas gegeten in de overvloedig aanwezige tapasbars. 's Avonds laat hebben we de kennissen ontmoet en hebben we nog heel lang op het dakterras van het hotel genoten van een goed glas wijn en een zalige temperatuur.


De volgende morgen waren we, na een heerlijk ontbijt op het dakterras, al heel vroeg op pad. Het Real Alcazar en de tuinen, de Catedral waar helaas het hoofdaltaar en ook de Giralda in restauratie waren, de Torre del Oro, de Plaza de Toros de la Real Maestranza de Caballería (een hele mondvol!), de wijk Triana met de Mercado de Triana in het Castillo de San Jorge, het grote Palacio de San Telmo, de indrukwekkende Plaza d'España, de mooie groene parken, ... alles is de revue gepasseerd. Maar er blijft nog zoveel over dat we niet gezien hebben, dus we gaan nog eens terug. En ook al was het om half zes 's avonds nog 37 graden, we hebben er enorm van genoten. Voor mij persoonlijk was dit het hoogtepunt van deze vakantie.

Om acht uur zijn we terug in de auto gestapt en om negen uur stonden we alweer in Cabanas (Portugal staat één uur achter t.o.v. Spanje). Ons appartement was ook weer netjes want de poetsvrouw was geweest, de lakens waren ververst en de stapel handdoeken aangevuld.

Vanaf die woensdag is het dan eindelijk mooi strand-/zwembadweer geworden. Daar valt verder niks over te vertellen.

De voorlaatste dag zijn we nog even naar Mesa do Cume gereden, hoog in de heuvels boven Tavira, waar we vorig jaar zo lekker geluncht hebben. Helaas zijn daar vorige zomer enorme bosbranden geweest, tot vlakbij het restaurant dat sindsdien gesloten is. Triest om te zien hoe het ooit zo mooie groene landschap nu een zee is van bruinig geel. Het zal jaren duren voor de natuur weer hersteld is. Daar waren we toch wel even stil van, want het is een enorm groot gebied dat afgebrand is.

Dinsdag 18 juni was het allemaal weer voorbij en voor we onze auto inleverden en op het vliegtuig stapten hebben we nog een uur in Faro rondgelopen (met alweer een trui aan) en een laatste sumo de laranja gedronken.        

Conclusie: voor mij persoonlijk was vier keer Cabanas één keer te veel. Het weer viel tegen en er valt voor ons niks nieuws meer te ontdekken. Het blijft een leuk plaatsje waar je ongedwongen vakantie kan vieren, maar volgend jaar wil ik toch iets anders (en ik heb natuurlijk al een Plan). Nu manlief nog overtuigen ...

Logies:

Cabanas de Tavira: Appartement Cabanas Gardens, superior appartement met één slaapkamer met twee enkele bedden, badkamer met bad, lavabomeubel, bidet en toilet. Zeer grote living met flatscreen TV en een keuken met alles erop en eraan, incl. was- en vaatwasmachine, een terras met tuinmeubilair. Airco/verwarming. Gratis wifi. Gemeenschappelijk zwembad met ligbedden, ondergrondse garage. Alle deuren en poorten te openen met toegangscode.
Prijs/kwaliteit: te duur. Het standaard appartement dat we vorig jaar hadden was weliswaar iets kleiner, maar veel mooier en ook een stuk goedkoper.

Sevilla: Hotel Amadeus in de Barrio Santa Cruz. Zeer centraal gelegen hotelletje verspreid over verschillende patriciërshuizen uit de 18de eeuw. Alles staat er in het teken van klassieke muziek. In de centrale patio en de vertrekken errond staan er tal van muziekinstrumenten waar je als gast ook gewoon op mag spelen. Zo konden we ’s avonds genieten van een prachtig pianorecital, uitgevoerd door een van de andere gasten. Een geweldig hotel waar ik zo terug naartoe zou gaan. De kamers zijn niet al te groot, maar zeer proper, met goede bedden en met alle modern comfort. Op iedere verdieping staat er een laptop met printer waar je gratis gebruik van kan maken. Tevens ook overal plateautjes met drank en glazen waarvan je kon nemen naar believen. Op de derde verdieping is er een dakterras waar je rustig wat kan drinken. Er is ook een jacuzzi en enkele ligbedden. Het ontbijt kan je in je kamer nemen, op het dakterras of in een van de vertrekken beneden.
Prijs/kwaliteit: prima.

Eten:
We hebben alle dagen ergens anders gegeten. Ik ga ze niet allemaal beschrijven want het was meestal gewoon lokale Portugese keuken. Voor mezelf even op een rijtje zetten: A Sabores da Ria (Cabanas), Aquasul (Tavira), Bistrot O Porto (Tavira), A Taska (Tavira), O Infante (afschuwelijk! Castro Marim), O Monteiro (Cabanas), O Grelha Peixe (Cabanas), Amore Vero (Tavira), Noélia e Jeronimo (Cabanas), Casa Tomate (Sevilla), Taberna Belmonte (Sevilla), Puerta Oro (Sevilla), Patanchon & Patanchon (Sevilla).

Twee restaurants had ik op voorhand uitgezocht en gereserveerd:

Orangerie in het Villa Monte Resort in de heuvels van Moncarapacho. Toen we de lange oprijlaan inreden, langsheen het golfterrein, naar de hoofdgebouwen (hotel, spa, restaurant) zagen we al direct dat dit een zeer luxe omgeving is. Als niet-hotelgasten werden wij hartelijk verwelkomd op het terras waar we dan bovendien ook nog de beste tafel kregen: aan de voorzijde, met open zicht op de tuin, de heuvels en de zee ver beneden ons.
Men heeft hier drie menu’s: een driegangenmenu (Passions Menu) aan 25 euro, een vegetarisch menu aan 35 euro en een uitgebreid menu aan 55 euro (en 20 euro voor aangepaste wijnen). Uiteraard kan je ook à la carte eten en dat is wat wij gedaan hebben. Bij het aperitief kwam een amuse: een stukje ‘guinea fowl breast with broad bean’. Manlief zijn voorgerecht was ‘confit shrimp salad with tomato pudding‘ en het mijne ‘fish soup with golden bream medallion and fried parsley’. Na de spoom (limoen) werd ons hoofdgerecht opgediend: ‘black pork tenderloin with Xerém and vegetables’. Tijdens het dessert gingen wij weer iedere onze weg. Manlief koos voor het ‘Orangerie dessert’ (verschillende kleine dessertjes) en ikzelf nam de ‘fig parfait with nut pralinée and lime sorbet‘.
De wijn die de sommelier voor ons had uitgekozen was een Assobio Tinto van het bekende huis Herdade de Esporão. Als aperitief hadden we trouwens een zeer lekkere Alambre Moscatel de Setúbal. Bij de koffie kwamen er nog enkele mignardises. We hebben hier prima gegeten.
Prijs voor onze maaltijd: vrij normaal naar Belgische normen, duur voor Portugal.

São Gabriel* Een sterretje tijdens de vakantie, het moet kunnen. We kwamen hier voor de zondagslunch (het restaurant is in de week alleen ’s avonds open). De ‘Sunday Lunch’ bestaat uit een driegangenmenu voor 29 euro. Een koopje in dit segment. Er is keuze tussen twee voorgerechten, drie hoofdgerechten en twee desserts. Manlief koos voor de ‘frothy asparagus soup with quail egg’, ik wou graag de ‘sautéed prawns on avocado salad, tomatoes and coriander’. Zeer smaakvolle voorgerechten. De aspergesoep was trouwens van witte asperges gemaakt, nauwelijks te vinden in Portugal. Hoofdgerecht werd eensgezind ‘pan fried fillet of grouper with ginger on beetroot risotto, spinach and star anise sauce’. Donkerrode risotto, een vreemd gezicht maar wel heel erg lekker ondanks dat ik niet zo van de aardse smaak van bieten houd. Voor de desserts gingen we weer apart. Manlief koos voor de ‘passion fruit and mango tart with fresh mango and its coulis’ en ik voor de ‘coconut panna cotta enhanced with wild berries’. Hier dronken we vooraf een 20 jaar oude Madeira en bij de maaltijd een witte Esporão Reserva. Het eten was hier erg lekker, de service was correct maar minder hartelijk dan bij de Orangerie. De locatie vond ik maar zo-zo. Het restaurant lag aan de drukke weg van Quinta do Lago naar Vale do Lobo en het terras waar de lunch geserveerd wordt is ingesloten zonder enig uitzicht en tamelijk claustrofobisch vanwege de overvloed aan parasols om de zon weg te houden.
Prijs voor onze maaltijd: goedkoop naar Belgische normen. Wat er wel doorsloeg waren de dranken. Die waren een stuk duurder dan de maaltijd op zich.

Een derde restaurant dat ik toch wel noemenswaardig vind is Villa Medici in Carvoeiro. Het is een luxe Italiaans restaurant met een mooi rustig terras. Je kan er een volledige Italiaanse maaltijd eten, maar ook gewoon een pasta of een pizza. Wij hebben er tussen de middag een pizza gegeten en dat was de beste pizza van de laatste tien jaar!