Taba

 

Ik schrijf mijn blogje terwijl we de Sinai woestijn over vliegen. Zo gaat de tijd - 5u naar Brussel - wat sneller voorbij. Straks ook nog de review voor op Tripadvisor.

Beginnen we even bij het begin: zoonlief was zo lief om ons op 13 november in alle vroegte op de luchthaven van Zaventem af te zetten. Na een toch wel lange vlucht (tussenlanding op Hurghada) landden we rond half drie in Taba waar de temperatuur maar 18 graden was. Dat was schrikken, voor de meeste mensen toch want ik had mijn huiswerk gemaakt en ik wist dat het weerstation in Taba op 800 m hoogte ligt én 45 km de woestijn in. Vandaar het temperatuurverschil van toch wel een graad of tien met Taba Heights, de kustplaats aan de Rode Zee. Nu ja, 'kustplaats' is veel gezegd. Taba Heights is een met slagbomen en draad omheinde enclave met vijf hotels en een piepklein centrum - Uptown wordt het heel groots genoemd - met een apotheek, een supermarktje, een paar winkeltjes en een paar restaurants. Uptown stelde dus echt niks voor.

De hotels liggen op één na allemaal aan de zee. Het zijn allemaal luxe vijfsterren resorts met ieder hun eigen stijl. We weten dat Egypte Europa niet is en dat we gewoon voor het beste moeten gaan. Sofitel stond als 'Prestige' en 'Select' in de brochures van de verschillende touroperators en kreeg goede kritieken op Tripadvisor en Zoover. Wij waren er dus vrij gerust in.

Het is inderdaad een mooi hotel, gebouwd in Arabische stijl, in roze en oker geverfd en zeer ruim opgezet. We overvliegen nu trouwens het Suezkanaal, dit even tussen haakjes. Zeer ruim opgezet dus, zowel wat kamers als wat buiten betreft. Onze kamer, zoals gevraagd rustig gelegen op de derde en hoogste verdieping, had een heerlijk California king bed, een groot balkon en een fijne badkamer met productjes en een inloopdouche. Het was wel allemaal wat gedateerd, goed te zien aan de vlekken op het marmeren blad van het bureau. Gelukkig was de badkamer wel proper. Nu ja, we kwamen toch niet om op onze kamer te zitten. De poolside, ik weet zo even geen beter woord, was luchtig en open en stond in rechtstreekse verbinding met het strand. Aan de zeven zwembaden en het lange strand heel veel luxe ligbedden met dikke kussens.

De twee ‘all inclusive’ restaurants (allebei hetzelfde buffet!) waren super ongezellig en donker, net zoals de bars binnen in het gebouw. Gelukkig was het altijd warm genoeg om buiten te eten en te borrelen. En helemaal om te huilen was het eten. Ik ben geen fan van de Arabische keuken, dus die viel al grotendeels af. De chefs slaagden er helaas niet in van de Europese keuken nog wat eetbaars te maken. Kurkdroge kip, platgekookte vis, bijna rauwe pasta, de ene dag kapotgekookte groenten, de andere dag nog wel erg beetgaar. Enfin, ik kan nog even doorgaan. Wel vreemd voor een hotel van een Franse keten trouwens. 'Select'? 'Prestige'? Ik dacht het niet! We zijn een keer gaan eten bij de buren in de Hyatt Regency, dat was iets beter en ook een keer bij de andere buren in de Marriott waar het nog minder was dan bij ons. Culinair was dit dus zeker een afknapper van jewelste, maar ach, we kwamen voor de zon en die hebben we meer dan voldoende gehad. We zijn weer helemaal bijgetankt. Op naar de volgende vakantie!